De Lustige Jager, zingende vele vrolijke liederen, voor alle lieve Meisjes

Aardig lied van een Jongman en een jonge Dochter.

Ik ging mij onlangs vermeiden,

Langs de groene klaverweiden,

Daar zag ik tot mijn plaizier,

Een zoo schoon Venusdier,

Ik voegde mij nevens haar zijde,

Ik ging mij met haar verblijden,

Zij zweeg zoo stil gelijk een lam
Mij dacht, ik in den hemel hemel hemel kwam

Mij dacht dat deze Maget teer,

Kwam dalen van den hemel neêr.

Ik ging aan haar voetjes leggen,

En zij liet haar al gezeggen,

En ik sloeg mijn dartel oog

Soms een weinig naar omhoog;

Zoo dat ik haar minnestralen

[p. 49]

 

Wel op mij zag nederdalen;

 

Als ik zag dat zoete lam,

 

Mij pacht dat ik in den hemel, enz.

 

Ik dacht dat mij de minnegoôn,

 

Door Venus lust werd aangeboôn.

 

 

 

En ik voelde aan haar knieën,

 

't Meisje liet het al geschien

 

Toen ik nog wat hooger kwam,

 

Raad eens wat ik daar vernam;

 

't Zoete spel van de minne,

 

't Meisje liet mij komen binnen,

 

Zij zweeg zoo stil gelijk een lam,

 

Mij dacht dat 'k in den hemel, enz.

 

Dat Cupido met zijne schicht,

 

Mijn jong hartje had verlicht.

 

 

 

Als ik zag haar borstjes schoone,

 

Die zoo heerlijk stond ten toone,

 

Hare zoete roode mond,

 

Die heeft mijn jong hart doorwond,

 

En ook haar koralen lipjes,

 

Zijn de zoete minneklipjes,

 

Als ik hoorde spreken dat zoete lam,

 

Mij dacht dat ik in den hemel kwam, enz

 

Want haar minnelijke taal,

 

Is gelijk de nachtegaal.

 

 

 

Als ik zag haar roode wangen,

 

Die deden mij zeer verlangen,

 

En haar oogjes bruin als git,

 

En haar tandjes leliewit;

 

Hare zoete stem en fale,

 

Klinkt gelijk de nachtegale,

 

Als ik haar zoete stem vernam,

 

Mij dacht dat ik in den hemel, enz.

 

Want haar beminnelijke zang,

 

Houdt mijn hartje in bedwang.

[p. 50]

 

Zoo schiet Cupido met zijn pijlen,

 

En hij raakt ook wel somwijlen,

 

Venis in het ingewand,

 

Dat het raakt in lichte brand,

 

Als Cupido met zijn lonken,

 

Schiet op Venus minnevonken,

 

Dan raakt het hart in volle vlam.

 

Mij dacht dat ik in den hemel,     enz.

 

Als ik denkt op dat Venuswicht,

 

Dat mijn hartje heeft verlicht.

 

 

 

Oorlof Jongmans! met verblijden,

 

Als gij soms gaat uit vermeiden,

 

En gij vindt een Venuswicht,

 

Prensenteert Cupido's schicht;

 

En wilt u met haar vermaken,

 

Want het zijn zoo zoete zaken,

 

Als ik denk aan dat zoete lam

 

Mij dacht dat ik in den hemel.     enz.

 

Jongmans ik zeg u inderdaad,

 

Maak dat het u altijd zoo gaat.