- De dichter Robert Frost zei ooit: ‘Poetry is what gets lost in translation’. In de rubriek ‘Vers vertaald’ doet een Nederlandse dichter een reddingspoging. Dit keer vertaalt Jos den Bekker een gedicht, ‘Dream Song 29’, uit de serie Dream Songs die John Berryman (1914-1972) in 1969 schreef. -
Droomlied nummer 29
Er zat een keer op Henry's hart een ding,
zo zwaar, al had hij honderd jaar,
of meer, huilend, slapeloos, heel die tijd
kon Henry geen goed doen.
Het begint altijd weer in Henry's oor
het kuchje ergens, een geur, gebeier.
En hij heeft aan zijn hoofd nog een ander ding,
als een bars Siënees gelaat waarop in geen duizend jaar
het stil verwijt vervaagt. Doodsbleek,
met open ogen, staat hij erbij, blind.
Alle klokken luiden: te laat. Nu geen tranen;
denken.
Maar nooit had Henry, zoals hij dacht,
iemand omgebracht en haar lichaam opgehakt,
de stukken verstopt waar men ze vinden kon.
Hij weet het: hij ging iedereen na en niemand wordt vermist.