Welk boek heeft je leven veranderd?
Ik vind het nogal groots om te zeggen welk boek mijn leven heeft veranderd. Maar er zijn soms wel boeken waardoor je op een andere manier kunt gaan denken, en dat is heel mooi. Dat zijn er in mijn geval meer dan één. Vrij recent nog de dichtbundel van Joost Zwagerman, Wakend over God. Dat vond ik een hele zware bundel, die heeft me weken beziggehouden. Het bestaan van God wordt ter discussie gesteld. Het bestaan van God is voor mijzelf geen vraag, maar de zwaarte van de zoektocht in de bundel vond ik aangrijpend. Ik denk dat je als gelovige weleens te makkelijk over zo'n zoektocht heenstapt. Dat iemand die niet gelovig is wel degelijk een hele strijd kan voeren over het wel of niet bestaan van God. Ik vond het zware kost die heel mooi verwoord is.
Ik kreeg voor het eerst in de gaten hoe mooi je met woorden kunt spelen toen ik als puber De stille kracht las. Daarna ben ik als een dolle heel veel meer boeken van Couperus gaan lezen. Mag ik er nog meer noemen? Twee jaar terug las ik Nachttrein naar Lissabon van Pascal Mercier. Ik weet niet eens meer goed waarom ik dat nou zo mooi vond. De hoofdpersoon heeft een geslaagd leven, maar gooit dat van de ene op de andere dag helemaal om. Hij gaat op zoek naar zijn wortels, maar komt daar ook niet verder mee.
Voor mijn opleiding tot eerstegraads docent Nederlands heb ik Mystiek lichaam van Kellendonk moeten lezen. Dat is een boek dat ik zelf nooit gekozen zou hebben, maar ik ging het gaandeweg steeds meer waarderen. Ik kom uit de muziek, het was alsof ik een compositie aan het volgen was; met verschillende delen die dan toch samen één boek vormen. Toen ik het boek uit had, wilde ik het