Liter. Jaargang 19

[p. 65]

Leeflijst [1]
Drie vragen aan docent Nederlands Nelly Trapman

- Welk boek doet ertoe en welk juist niet? In de rubriek ‘Leeflijst’ stelt Christely van Mourik drie vragen aan docenten Nederlands. Nelly Trapman (29) doceert Nederlands op Christelijke Scholengemeenschap Het Streek in Ede. Daar geeft zij les aan onder- en bovenbouw vwo. Ze beschrijft de sfeer op school als prettig. Collega's zijn betrokken op elkaar en haar leerlingen zijn (meestal) zo kritisch als vwo'ers horen te zijn -.

Welk boek heeft je leven veranderd?

Chaim Potok in het algemeen. Davita's harp in het bijzonder. Wat ik me realiseerde door Potok is dat veel mensen het spanningsveld kennen van deel uitmaken van een groep en je toch anders voelen dan die groep. Davita beweegt zich in verschillende groepen: christelijke, joodse en communistische. Al voelt zij zich nergens volkomen thuis, toch hoort ze er wel bij. Die ambivalentie herkende ik bij mezelf, maar ik wist niet dat dat iets heel normaals was.

Welk boek had je liever niet gelezen?

Elementaire deeltjes van Michel Houellebecq. Het veranderde mijn wereldbeeld. Nu is literatuur een goede manier om in aanraking te komen met een ander wereldbeeld. Maar in de wereld zoals die uit Houellebecq's boek spreekt, zit geen sprankje hoop. Ik vond het verstikkend, en had het liever niet gelezen. Diezelfde verstikking ervaar ik bij Houllebecqs Platform. Ik vind het moeilijk om dit cynische wereldbeeld in te passen in mijn geloof. Ik zie dat dit wereldbeeld realistisch is, juist daarom heb ik er moeite mee om God daar een plaats in te geven.

Boeken van Arnon Grunberg lees ik dan liever. Het wereldbeeld in deze boeken is ook anders dan het mijne, maar zijn boeken bevatten iets lichts. Dat kan bijvoorbeeld zitten in de humor van personages.

Welk boek raad je je leerlingen aan?

Mijn leerlingen uit de bovenbouw raad ik altijd de De donkere kamer van Damokles aan. Het is een spannend verhaal, je wordt erdoor gegrepen. Maar na drie uur lezen valt het hele beeld dat je gevormd hebt in duigen. Op het mondeling vraag

[p. 66]

ik leerlingen dan ook of Dorbeck echt bestaan heeft. Dat levert altijd een interessant gesprek op.

Ik vind dat je pas met je vwo-diploma van school mag gaan, als je De donkere kamer van Damokles gelezen hebt. Leerlingen worden geconfronteerd met een wereldbeeld waar ze tot dan toe onbekend mee waren. En het boek roept wezenlijke vragen op: bestaat de wereld? Wat weet ik van de wereld, wat weet ik van andere mensen, bestaan ze wel echt? En is het van belang te weten wat ‘echt’ is?

Onderbouwleerlingen raad ik Soldaten huilen niet aan, van Rindert Kromhout. Ook hier speelt het in aanraking komen met een ander wereldbeeld een belangrijke rol.