Liter. Jaargang 19

[p. 64]

Job Degenaar
Rivier

Op een dag volgde ik een rivier
iets in mij drong ertoe aan
met deze waanzin door te gaan

Om haar niet uit het oog
te verliezen doorkruiste ik
tuinen, bossen, moerassen

muren beklom ik, ik waadde door
geulen, nacht werd het en koud
de sterren en het geklots van golven

maakten dat ik niet af zou dwalen
Bij de monding daagde een veerboot
die van roze verschoot naar geel

en hemelsblauw, een vrouw
opende de kajuit waaruit
gezang woei van sirenen

Aan tijd en plaats bindt de rivier zich
niet, onverwacht duikt ze op, met aan
het eind die kade, dat schip, die vrouw