Liter. Jaargang 19

[p. 56]

André Kertész, een Oostenrijkse soldaat tijdens zijn ochtendgebed in een Franse loopgraaf, ca. 1916.

[p. 57]

Menno van der Beek
Gedicht

Een Oostenrijkse soldaat leest zijn ochtendgebed

Hij slaat een klamme jas om en begint de dag
met het getijdenboek. Hij houdt zijn lippen stil
en laat de regels zingen in zijn hoofd:

een aantal voorgeschreven rustige gedachten
nemen de tijd. De oorlog kruipt voorbij
en bloedt uiteindelijk over een paar jaar dood.

En tot het zover is zit hij dus elke dag
verdiept in zijn gebeden in het open graf

dat deze loopgraaf is. Als hij over de rand klimt
ziet hij een kogel aankomen; hij sluit de ogen

en zakt dan door de knieën. In zijn handen
nog steeds dat boek: ‘In hac spe vivere et mori’

(hij overleeft het of hij overleeft het niet).