Liter. Jaargang 17

[p. 10]

Willem Jan Otten
Gericht gedicht
Gerichte gedichten [6]

- In een gewone aflevering van ‘Gerichte gedichten’ bloemleest Willem Jan Otten werk uit de wereldliteratuur waarin een ‘u’ wordt aangesproken. Dit gedicht is echter van zijn eigen hand, en verscheen in gedrukte vorm in een beperkte oplage van 250 exemplaren bij gelegenheid van de uitreiking van de P.C. Hooftprijs aan de dichter -

*

Uitgerekend tijdens het gedachtestreepje tijd
waarin mijn ene leven zich voltrekken zou
kwamen wetenschappers met het leerstuk
van de oerknal en zijn dijende heelal.

Wat nu weer! De reductie van u
tot hooiberg zonder speld... U zweeg,
wijselijk, want hoezeer ook uw toedoen,
uw hoe en waarom verschilde hemelsbreed
van dat der Nobelprijskandidaten,

u met uw zeven dagen, uw tentnok
vol lampionnen, zon en maan en sterren,
met uw neuriënd herhaald ja, is goed.

De Babylonische jood die u neerschreef
heeft zich de ogen uitgewreven.
Bibelebonse boel! Zeker vergeleken
bij de omringende kosmogonieën,
waarin de ene godheid uit de andere
komt voortgesproten, knal bang oer.

[p. 11]

 

Die hadden wel degelijk iets redelijks.

 

Ze verklaarden de wereld

 

uit elkaar verslindende demiurgen,

 

evolutie avant la lettre.

 

 

 

Van u evenwel geen verklaring,

 

eerder het nauwkeurig verslag van

 

hoe het was om een drukkende stilte

 

te verbreken met een binnensmonds liedje

 

dat meezingbaar bleek. Van hoe het was

 

 

 

om in een plastic zakje met onbekende pitjes

 

een woud van sequoia's te zien

 

 

 

om uit één rib de volledige Eva

 

te concluderen, inclusief eisprong

 

 

 

om in de tunnel tohoewabohoe

 

een glimworm te onderscheiden

 

 

 

om in het bladstille oerbos

 

te komen op wind en waait waar hij wil

 

 

 

om nog geen week na het uitblijven

 

van de ongesteldheid al te dromen

 

van volledig een duimzuigend mens

 

 

 

om ons te nopen tot u,

 

tot het onvoorstelbaar hoe,

 

debuteerde u met poëzie.