Liter. Jaargang 17

[p. 2]

Joost Baars
Gedichten

Binnenplaats

het geritsel van bomen is
niet het geritsel van bomen.

het is uw stem. het geritsel
dat altijd hetzelfde is, is niet

altijd hetzelfde. het opent me,
dringt bij me binnen, naar de

plek waar u bent, waar u blijkt
te ontbreken. ineens hoor ik

uw vredig woedende vrede, niet
in het geritsel, maar in het geritsel

dat het geritsel doet klinken,
uit een plek in mij die niet klinkt,

waar de taal waarmee ik dit zeg
niet bestaat, totdat u het zegt, waar

u wordt geboren in het geritsel
van het geritsel van het geruis-

loze ritselen, en mij erin maakt.

[p. 3]

Binnenplaats

na deze dag had ik verwacht
u woedend aan te treffen,

maar u ritselde zo zacht
dat ik uw toorn vergat

en opstond,

over het balkonhek leunde,
alsof ik

met heel mijn zwaar gemoed
kon zijn in u. als de twee flats

kruislings aan uw weerszijden
spreidde u uw armen, en de wolken

in het maanlicht werden kussens
voor mijn duister hoofd. wie bent u,

die zich uit willekeur kan binden
in mijn blik? en wie ben ik

dat ik u zie wanneer ik zie naar u?

[p. 4]

Binnenplaats

voor Hans Groenewegen

zoals u daar nu ligt, zoals ik
u nu zie, kalm, placide, vers

aangelegde houtgrindpaden,
tussen aangeharkte perken

door, zo ver verwijderd van
de zee die u ooit was, omvat

door eindeloos veel thuizen,
alsof een lege kom gekeerd

in u is neergezet, zo zwijgt u
als ik bij u ben. zeeën stromen

niet, door wind, bodem, en tij-
stroom stromen stromen door

ik weet niet welke zee die in u
klinkt als stadsgeruis. ik bid

dat u, als ik mijn ramen open,
mij ontthuis, het niet-u zult

ontdrijven dat u overvloedt.

[p. 5]

Binnenplaats

is hij nu hij in u is
opgegaan nu een

met u? bent u de
u die ik altijd al

voor me had? of
hem die mij u

overspoelen liet?
of beiden? beiden

niet? u die ik zie
als ik u noem,

bent u de u

die ik dan noem,
als ik u zie?

of bent u u
die ik weerspreek

als ik weer spreek
van u?

[p. 6]

Binnenplaats

weerspreekt u mij? u
met uw wild ontloken

groen, buren rondom
die barbecueën, van

gedachten wisselen
die ik niet hoor, waar

ik geen plaats in heb,
zoals ik ook geen

plaats meer heb in
u. ik zie u toch? daar

bent u. recht voor
mijn neus. absoluut niet

dood. maar wel in mij.
waarom? doet u alsof u

er niet bent, of ben ik
er niet meer voor u?

zegt mij dit zwijgen
iets, of zeg ik mij voor

u onhoorbaar? en als
u in dit onderlinge niet-

bestaan hervonden
wordt, wie vindt u dan?

[p. 7]

Binnenplaats

ik heb u gezocht en u heeft mij
gevonden. wat is het

dat u in mij zoekt? ik volg
uw blik die zich altijd weer richt

op mij, zich altijd weer afwendend,
denkend, doet u dat

of ik? kijk, ik ben zonder u
nergens,

ankerloos, en schipper

in uw licht
met wat u in mij ziet. u maakt mij

bitter, u verlangt van mij dat ik
iets word dat op u schipbreuk lijdt.

[p. 8]

Binnenplaats

soms vliegt in u een parkietje
rond, een fel groengele stip

in grauw. is haar aanwezigheid
gevolg van illegale import?

is zij aan een van ons ontsnapt?
is ze van iets voorbode,

een keer, een zee? aan europese
kusten aanspoelende ziellozen,

kondigen zij aan of af? en wat?
heeft u hen lief zoals u

mij liefheeft? of haat u hen zoals
u mij ook haat, mij vraagt

in u te sterven, mij koestert
als uw tegenbeeld, uw zelf-

geschapen anomalie. ik
rook graag als ik bij u ben,

ik weet niet of dat is omdat
ik dood wil of omdat ik

eindelijk wil leven.