Hilde Peters
255088 voetstappen
24 oktober - van Pedrouzo tot Monte do Gozo: stap 164625 - Regen of niet?
Een stap uit een dag van de voettocht naar Santiago de Compostela. Eind 2011 liep ik de laatste 100 kilometer van deze weg met mijn vader. Een dag uit deze bijzondere reis gevangen in steekwoorden. In voetstappen.
Hoe bewaar je zo'n ervaring? Hoe werken herinneringen? Hoe krijg je grip op de verstrijkende tijd? Dat zijn vragen die vaak terugkomen in mijn werk. Het meest voor de hand liggende antwoord is het fotograferen van het moment. Maar een foto beïnvloedt ongemerkt de daadwerkelijke herinnering, en is puur gericht op zien. Terwijl zintuiglijkheid nu juist zo van belang is voor het (her)beleven van een moment. Voor het project ‘255088 voetstappen’ verzamelde ik mijn ervaringen tijdens de voettocht elke dag onder mijn schoen: het weer, de sporen, het landschap, de herinneringen. Ik liet sporen achter maar nam ze ook mee. Daarvoor plakte ik een stuk plakpapier onder mijn linkerschoen. Zo bewaarde ik elke stap die ik zette, maar daarmee ook de stappen van de duizenden pelgrims die daar eerder gelopen hadden.
De ene stap vertelt over een regenachtige dag door een drassig bos, met rijpe vijgen die we van de bomen konden plukken. De andere stap laat zand van de kust van Spanje zien, met stukjes wier in de groeven. In de stap van de dag dat we aankwamen in Santiago, is voor mijn gevoel zelfs de wierook uit de kathedraal te ruiken. De pelgrimsreis naar Santiago barst van de rituelen. Vroeg opstaan, schoenen aan, lopen in de mist. Het groeten van medepelgrims, stempels halen bij kerken, eten in een dorp. Elke dag een nieuw stuk plakpapier onder mijn schoen prikken met punaises, dat werd een ritueel op zich. Als ik het papier van mijn voet haalde, stopte ik het in een envelop en stuurde die naar mijn woonadres in Nederland.
De foto's zijn gemaakt toen de plakpapieren vers uit de envelop kwamen. Nog nat van de regen, stoffig van de steden. Ik heb de voetstappen bewaard, in een kistje in mijn atelier. Ze veranderen nog steeds, ze worden droger en veranderen van kleur. Zoals dat gaat met herinneringen.
Auteursrechtelijk beschermd
