Liter. Jaargang 16

[p. 49]

Willem Jan Otten / John Donne
Hymne aan God mijn God, nu ik ziek ben
Gerichte gedichten [2] - ‘Hymn to God, My God, in My Sickness’ van John Donne vertaald

- In ‘Gerichte gedichten’ bloemleest Willem Jan Otten werk uit de wereldliteratuur waarin een ‘u’ wordt aangesproken -

*

Aangekomen ben ik bij uw heiligdom,

Waar u van mij, tezamen met het hemelkoor,

Muziek gaat maken, uw muziek. Ik kom, ik kom,

Maar stem het Instrument hier vóór de deur,

Wat ik aldaar moet doen, denk ik hier door.

Mijn artsen, over mij gebogen, groeiden uit

Tot Aardrijkskundigen, ik tot hun Kaart

Plat op dit bed, opdat wordt aangeduid

Het nauw waardoor men Zuidwaarts vaart

Per fretum febris, alwaar mijn dood rondwaart,

Ik zie in deze engten God zij dank mijn West;

En spoelt hun stroming nergens nergens heen,

Wat zal mijn West mij deren? Als West en Oost

Op elke platte kaart (die ik dus ben) hetzelfde zijn

Dan zijn de dood en het verrijzen één.

En is de Stille Zuidzee dan mijn doel?

Het Rijke Oosten? Of Jeruzalem?

Gibraltar, of Kaap Hoorn, of Istanbul?

Elke engte, die er zijn mag, leidt naar hen,

Of hij van Jafet komt, van Cham, of Sem.

[p. 50]

 

We denken dat zij op één plek hebben gestaan,

 

Paradijs en Golgotha, Kruis en Adams boom.

 

Zie mij, Heer, en tref in mij de beide Adams aan.

 

Uit mij komt het zweet van de eerste gestroomd,

 

O, dat het bloed van de laatste mij verschoont.

 

 

 

Aanvaard mij gerold in zijn bloedrood linnen,

 

Gun mij op hier zijn doornen zijn andere Kroon;

 

Tot andere zielen heb ik gepredikt uw zinnen,

 

Laat dit dan mijn Tekst zijn, mijn zelfsermoen,

 

Die door God wordt geslagen: sta in de zoon.