Len Borgdorff
I'm a poet, and I know it [2]
Bob Dylan in vertaling
Één ochtend teveel
In de straat hoor ik de honden
en de dag loopt langzaam af.
Als de nacht nog dichterbij komt,
verdwijnt ook hun geblaf.
Het lawaai dat door mijn hoofd raast,
maakt de stille nacht kapot,
want ik kom hier net één ochtend
en zo'n duizend mijl te kort.
Van de straat die langs het huis loopt,
gaat mijn blik omhoog. Ik staar
naar het venster van de kamer
waar ik zo vaak lag met haar.
Daarna kijk ik weer de straat in,
zie de stoep, het uithangbord
en opnieuw kom ik één ochtend
en zo'n duizend mijl te kort.
Ik moet anders, ik wil anders,
maar ik weet niet hoe of wat.
En als ik het wil vertellen,
lieve schat, dan zeg jij dat.
Ik weet heel goed wat er mis is
en jij weet waar het aan schort,
jij en ik komen één ochtend
en zo'n duizend mijl te kort.
In Liter verschijnen in vier afleveringen nieuwe vertalingen van steeds een ander lied van de Amerikaanse bard, van de hand van vier verschillende dichters. ‘Eén ochtend teveel’ verscheen als ‘One too many mornings’ op de langspeelplaat The Times They Are a-Changin', in 1964.
Auteursrechtelijk beschermd