Bekijken zonder licht
Kindermatinees zijn meestal op zondag. Gelukkig kan ik ook op zaterdagmorgen mijn dochter de zo nodige culturele opvoeding geven: we luisteren naar De Schilderijententoonstelling van Moessorgski, verteld door Karin Bloemen (Gottmer 2006, Berliner Philharmoniker, Von Karajan, €16,95, onderdeel van een serie van inmiddels negen luisterboekjes).
Het is even zoeken naar de schrijver van de teksten. Helemaal achterin het door Philip Hopman mooi geïllustreerde boekje staat haar naam: Bette Westera. Labloemen is natuurlijk prominent aanwezig. Haar niet te missen articulatie brengt de gedichten en verhaaltjes scherp, bijna irritant, naar voren. Het levert een vreemd contrast op met het door Ravel georkestreerde, wat zwaarmoedige pianowerk van de Rus. Maar de teksten zijn zo kort, dat de luisteraar genoeg ruimte krijgt om ze uit te laten werken.
De vijftien korte stukjes zijn verrassend: we worden ontvangen in een museum, maar:
Het werk in deze zaal is zo bijzonder,
dat gaan wij straks bekijken zonder licht.
Muziek is mooier met je ogen dicht. De schilderijen die Moessorgski inspireerden zijn er niet meer, en dat is misschien maar beter ook. We horen Gnomus de dwerg, ruiken een kasteel in het bos van Tevoren.