Liter. Jaargang 11

[p. 47]

Hilde Bosma
Gedicht

Agnus dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis.
Agnus dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis.
Agnus dei, qui tollis peccata mundi, dona nobis pacem.

Sometimes i turn

Wat doe je hier nou nog. Ik wil gaan slapen
want jij bent toch nooit waar ik kijk. Het licht
is uit en alle deuren zijn potdicht
en de gordijnen hangen voor de ramen.

Ik weet dat je er bent. In deze kamer.
Waar ben je dan. Je hebt haast geen gezicht.
Ik heb alleen het boek dat naast me ligt:
bijna te zwaar voor mij. Net dichtgeslagen.

Als ik eens koffie zet en wakker blijf
blijf jij dan ook. Je zou iets kunnen zeggen.
Iets laten merken dan: ik weet niet hoe

als ik maar warme handen van je krijg.
Een mannenhand om op mijn hoofd te leggen.
Zit dat er in. Of ben jij ook zo moe.