Liter. Jaargang 10

[p. 33]

Mart van der Hiele
Gedichten

Opus postuum

Zelfs voor een ijle spar komt poëzie te laat:
het sneeuwt een buitje, vind maar iemand die
de naalden mist, omtrek en schaduw zijn bekend
geraakt aan kraai noch kind, onachtzaam
zou het woord voor u als kijker zijn geweest.

Dan landt een jonge wind in maart met speels
een tikje op de kruin, twee zilverberken zijn
als steunpunt mee opzij gegaan. Om deze
flink ontaarde wortelkluit kan niemand heen:

de smalrugspecht komt in het mangat baden,
er verschijnt een geel en zwart gestreepte trilbok
en het eekhoorngras slaat aan. Laat ik zo'n
fijn gestorven boom alsnog benoemen tot
onwrikbaar heiligdom.

[p. 34]

Kindergarten

Leerdicht voor ouders als onze die niet zo -

kopen een boot zonder vaargeul eronder,
verbieden ons aan het dekzeilen te gaan.

Achter het hek een zee van schemergrassen,
verbrokkeld plastic, afgedaan beton.

Wij lieten storm onze zandbak verladen,
joegen de kat op, hun aaibare wereld.

Schuimotters werden wij, in open water,
poten als drijfnetten, sjacherend. Jankend.