Liter. Jaargang 9

[p. 2]

Hester Knibbe
Gedichten

St. Seraphinus, kloosterling^*

In de bergen voorbeeldig de schapen gehoed,
de spot van je broer verdragen, met de wijsheid
te leen opgevoed en zingend alleen die ene
Aanbedene aanbeden, is dat genoeg
voor een heiligenleven? Seraphinus

zonder engelenvleugels om je met
groflinnen mantel en al over de muren
te hevelen, was je daarbinnen de onthechte
gevangene van je leven? Bescheiden

heilige, lekebroeder, mensenhoeder, nauwelijks
op de kalender gezet, je wijsheid is goed
voor hooguit geprevel of schietgebed. Werd

je deemoed soms opgemerkt
aan de perken die onder jouw handen
in godsgroen veranderden?

* Heilige van 12 oktober

[p. 3]

Drie wijzen

Ze zagen de zon, de maan opgaan, lazen
de rest van de hemel en duidden de tekens.
Moesten op reis, zoveel was zeker, kille ochtend
zeiden ze nog bij het opbreken. De eerste

dag van de kleine koude heette die dag
van het oude achter zich laten; je zult
op zo'n dag maar geboren worden of
westwaarts gezonden. Laat het

een helder etmaal zijn, baden ze zwijgend
hun zonnegroet; hoe fel moet de grote koude
wel zijn als het licht in het avondland schraal
keldert achter de scheidslijn en met altijd

wind tegen. Kom, op zoek naar die ene
die wijzer dan wijs, om de dood in de pot
van de geest voor te zijn.

Hester Knibbe (1946) woont in Rotterdam. Poëzie: Meisje in badpak (1992), Een hemd van vlees (1994), Een bittere navel (1997), De buigzaamheid van steen (2005).