Liter. Jaargang 9

[p. 18]

Inge Boulonois
Gedichten

Zoals het meestal wordt

Of misschien ook niet:
hij baart geen opzien meer in huis,
noch ik. Een zin kromp in.

Het harde bed blijft vierkant staan
net als de nieuwe oude tafel.
Bezetten we de overkant van ik
of ik en blazen nog wat zeepbellen.

Ik luister naar het raam of kijk
me buiten weg, volg aandacht
die steeds kruimels van het blad schuift.
Een opgewekte vogel pikt
soms in mijn ribbenkast.

We blijven zitten waar men zat.
Omdat. De suiker roert zich
gillend door de koffie -

[p. 19]

Perspectief

De dag een pas ontloken oog,
de lucht een broodnuchter plein
waarop één rode wolkenkolos
van hier naar daar verstrijkt.

Vanzelfsprekend denk ik direct
aan Piet Mondriaan, maar hier
is de kolos mooi afgerond, mild
transparant ook, zonder gele rand

en stijlloos: geen streep of stip
of aangedikte streken dus echt
geen kunst. Voorbij schreed hij.
Krimp ik tot op een haar na niets -

Inge Boulonois (1945) is van origine beeldend kunstenaar, studeerde af als psycholoog en schrijft sinds het nieuwe millennium gedichten. Voor gedichten van haar ontving zij de Plantage Poëzieprijs 2005 en de Concept Poëzieprijs 2006.