Liter. Jaargang 8

[p. 33]

Menno van der Beek
Gedichten

Señor

De oren van de paus zijn een herinnering
aan hoe de oren van mijn vader waren
vlak voor het eind. Hier geeft hij op een foto

Bob Dylan een hand. Bedankt hem voor het zingen
van zijn gelovig repertoire en Dylan knikt;
ik wist het niet, maar blijkbaar kenden zij elkaar.

En tussen hen is geen verschil van mening
of liefdeloosheid. Men kan veilig alles kwijt.

Wat zijn uw oren groot, heilige vader,
fluistert de kleine man met de gitaar,

jaren van kraakbeen groeien aan uw hoofd:
u moet niet alles wat u hoort geloven.

[p. 34]

Orewoet

Op zich zijn schaatsers niet belangrijk, maar
soms wordt er iemand wereldkampioen
op televisie. Vroeger keek ik met mijn vader

naar wie de meeste liefde had, de grote haast
waarmee de winnaar mooie dingen wilde doen:
het volkslied speelt. Hij huilt. Het is misschien gelukt,

hij heeft misschien het glazen ei. En wie dat schudt
die laat het sneeuwen op de Echteldse abdij

en ondertussen is een zaterdag voorbij.

Menno van der Beek (1967) is computerprogrammeur en dichter. Bundels: Vergezocht (1999) en Waterdicht (2002).