Liter. Jaargang 8

[p. 20]

Menno van der Beek
Etenstijd

Een biografisch gedicht, met twee maaltijden, ter gelegenheid van de honderdste geboortedag van Gerrit Achterberg (20 mei 1905-17 januari 1962)

Aan nieuwe verzen mogen zij beginnen
Gerrit Achterberg

[I]
Lunch

Mijn mager lijf op een versleten bed
is pijnlijk leeg. Het zuigt aan sigaretten;
ik ben een dichter die iets anders nodig heeft:
misschien zou ik een hapje moeten eten.

Ik heb met mijn revolver liggen spelen
totdat het tijd is voor de boterham
die zij naar boven brengt. De trap zal kraken

en ik kijk traag opzij, alsof ik me verveel -
zij zet mijn bord neer. Ik moet kalm blijven. Heel kalm:
haar lichaam kan mij soms doodongelukkig maken.

[p. 21]

[II]
Diner

Wij rijden kinderloos terug naar de garage:
het feestje ging niet door. Ik ben te moe.
Jij wilt misschien wel met mij naar een dokter toe,
maar daar heb ik geen zin in, op een lege maag.

Thuis stap jij uit. Kijkt vriendelijk de auto in:
Wil je wat aardappels? Ja, graag, maar niet teveel.
Ik blijf nog even zitten, tot de pijn zakt.

Ik zie mijn ogen in de binnenspiegel breken,
mijn lief, terwijl de piepers staan te bakken
is het voorbij. En straks mag u mij vinden.

Menno van der Beek (1967) is computerprogrammeur en dichter. Bundels: Vergezocht (1999) en Waterdicht (2002).