Liter. Jaargang 4(2001)– [tijdschrift] Liter– Auteursrechtelijk beschermdChristelijk literair tijdschrift Vorige Volgende [pagina 7] [p. 7] Menno van der Beek Gedichten Uitstap Aliquando et insanire iucundum est - Seneca Voor Hans Werman, bij zijn afscheid van Liter Ik sprak u twee keer. Dat is niet genoeg; en ik was vormelijk. Dat is geen goede zaak - dus zou ik graag een afspraak willen maken in dit gedicht. In een verzonnen kroeg waar ik al aan de bar hang. U komt naar me toe en even dreigen we weer niet op dreef te raken maar dan spreken we plechtig af vandaag de dingen ongeremd te zullen doen. Ik neem een slok. U schuift de dasknoop los en krult de fijne mond in een ontspannen lach; we drinken wat. We voelen elkaar aan. Dit heeft ons handenvol met geld gekost - maar schorgezongen en gelukkig gaan we weg: we hebben iets voortreffelijks gedaan en zullen bij de deur, zolang we kunnen staan elkaar uitbundig op de schouder blijven slaan. [pagina 8] [p. 8] Grondhouding Zo ver als mogelijk bij deze stad vandaan in nat gras, met je handen in je zakken gestrekt boven de grond in een net pak midden in een weiland liggen. Een hectare behaarde klei. Alleen van boven zichtbaar trek je vertraagd je schouders op, verkrampt; je nek verdwijnt. De tong tussen je tanden, glimmende ogen in de camera die draaiend opstijgt: opgewekte kieviet die steeds meer ziet. Daar schuiven aan de randen boeren in beeld, de handen op de rug op zoek naar een gesprekje, maar dat wil je niet. Je klopt je pak af met je natte handen en holt het hele eind naar huis terug. [pagina 9] [p. 9] Delila Zijn slapend hoofd lijkt groter van dichtbij: ze vouwt haar vingers om zijn gladde schedel die op haar buik ligt, en die meebeweegt; hij past niet in haar handen, want die zijn te klein. Met lange natte halen van haar mes heeft zij voorzichtig al zijn hoofdhaar afgesneden: voor allebei begint straks een nieuw leven, dus wil ze van hem af. De draagtijd is voorbij. Ze schreeuwt het uit: daar zijn de specialisten die haar verlossen van dit grote lijf dat hulpeloos beweegt, de knieën naar zich toe getrokken, vingers in zijn grote mond. Hij is een blinde vrucht geworden, klaar om af te drijven: en vanaf dat moment begint zijn haar te groeien. Menno van der Beek (1967) is computerprogrammeur en dichter. Bundel: Vergezocht (1999). Vorige Volgende