Liter. Jaargang 3

Christelijk literair tijdschrift

[p. 35]

Harmen Wind
Gedichten

Kreta

[I]

In dit onweerlegbare weten landen wij:
wat wij zien geeft zichzelf voor ons prijs.
Hier, tussen de grondvesten van afbraak,
in dit onverwoestbare vergaan, binnen het

passe-partout van het einde, nemen wij het
uitzicht waar, scheppen ons werkelijkheid,
leven als goden op geur en geloof. Luisterend
naar onverstaanbaar overschot uit de tijd

dat alles hier nog uit zichzelf bestond,
vinden wij plaats, veilig bewaard in ons
verdwijnen. Gat in de zeespiegel, Kreta.
Stilte die klinkt als een schreeuw.

[p. 36]

 

[II]

 

 

 

Fragmenten waarheid maken

 

de leugen betrouwbaar:

 

beschilderde geheugensteuntjes

 

op een aangevreten heuvel,

 

 

 

Knossos. Uitdagend staat wat weg is

 

te kijk. Ons ontbreekt niets. Eindeloos

 

is Ariadnes draad, eeuwig de indruk

 

van onze billen in de troon van Minos.

 

 

 

Veiligheidsspelden in een vitrine verenigen

 

heden en verleden in een oogwenk en kijk,

 

daar zijn wij zelf, bewaard in aardewerk:

 

kind op een schommel, duiker in de lucht.

Harmen Wind (1945) is werkzaam aan de pabo in Doetinchem. Poëzie: Een spoor van verbeelding (1987), Het gesticht (1989), Het scheermes van Ockham (1992), Waterstaat (1994). Plaatselijke tijd (1997). Van zijn zes dichtbundels in het Fries is Wei (1998) de meest recente. Roman in het Fries:
De izers fan 'e frijheid (1998).