Liter. Jaargang 3

Christelijk literair tijdschrift

[p. 18]

[p. 19]

Jaap van der Molen & Jan Bos
Gedichten & foto's

Schokland

Sinds het water verdween
en de laatste Schokker
vertrok, ligt het land
er als een mummie bij.

Hoe is de ingeklonken
grond zichzelf te zwaar,
bezwijkt het langzaam
onder eigen aarde.

[p. 20]

[p. 21]

Zeerest

Keer de jaren om en zie hoe
de zee spiegelt boven gras.
Kleine droomschepen slepen
zware netten over land.
Op de kade tuurt een vrouw
en peilt het raadsel in het water.

Kijk, het lost alweer op in het
licht dat waait over de polder.

[p. 22]

[p. 23]

En de zee was niet meer

Nadat het fluisterende slik verstomde
zijn de jaren murmelend opgedroogd.

Niets beweegt, alleen de schaduwen aan
droogvoetse palen, wachters in de morgen.

In de stilte verwacht het nieuwe gras
de ondergang van de oude zon.

Jaap van der Molen (1958) is leraar Nederlands te Meppel. Jan Bos (1956) is beeldend kunstenaar te Rotterdam. Samen publiceerden zij de kleine bundel Blindelings (1991, gedichten en tekeningen).In Liter 4 publiceerden zij eerder een combinatie van gedichten en foto's.