Liter. Jaargang 2

Christelijk literair tijdschrift

[p. 2]

Harmen Wind
Gedichten

Slaapster

Waar heeft ze dit geleerd, zo licht te
ademen, lippen gesloten, ogen dicht?
Elk vleugje lucht van buiten beurt
van binnen haast onmerkbaar buik
en borsten even op. Wat komt en
gaat verenigt zich in regelmaat.

Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar bijgebracht dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.

Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap. Dit is nu alles wat ze is, tot een
bloot feit teruggebracht, zolang het
duurt van wat ze heeft geleerd bevrijd.

[p. 3]

Salto mortale

Vliegt een raar
kaal vogeltje door
de nok van de tent,
of nee,

wordt een breekbaar, haast
naakt meisje weggegooid
aan het einde van de zwaai,
of nee,

zweeft een engel door het duister
op de zucht van het publiek in
de greep van de gehangene,
of nee,

vinden de handen van een dochter
de handen van een vader over
de afgrond van de dood.

[p. 4]

Excelsior

Zolang je klom en op je klimmen lette,
hoe je je vastgreep en je voeten zette,
kreeg angst geen kans, je had het veel te druk
om erg te hebben in een ongeluk.
Pas toen je je vastklampte aan de hoge
dunnere takken die gewillig bogen
en neerkeek op de grond, de diepte waar
je vriendjes stonden, loerde het gevaar.
Als nu je vingers een hun greep vergaten -
het lag zo voor de hand om los te laten.
Je voet schoot uit, een schoen viel in de sloot.
Je lichaam hing nog, maar jij was al dood.

Harmen Wind (1945) is werkzaam aan de pabo in Doetinchem. Poëzie: Een spoor van verbeelding (1987), Het gesticht (1989), Het scheermes van Ockham (1992), Waterstaat (1994), Plaatselijke tijd (1997). Van zijn zes dichtbundels in het Fries is Wei (1998) de meest recente. Hij werkt aan een Nederlandse vertaling van zijn Friese roman De izers fan 'e frijheid (1998).