Zullen ook wij hier sterven, niemand uitgezonderd.
Vreemdeling die naar de warme bronnen gaat,
Vertel in Sparta dat wij de belofte hielden,
Begraven werden in de grond waarop je staat.
En leef het goede leven in je eigen land,
Maar weet: dit werd geschreven met wat mij bezielde,
Het warme bloed van een gewone mensenhand.
[pagina 70]
[p. 70]
Granada
Ga Europa door en nader aan de rand,
Waar de aarde voelbaar oud is en Spanje heet,
De mensen kleine raadsels zijn, maar niemand die het weet,
Zo ruim en overweldigend is hier het land.
Zo rood en droog de hoogvlakte die je betreedt,
Dat je de bergen in hun natijd waant, restant
Van wat een voortijd naliet uit een wereldbrand.
Misschien dat God hier ooit Zijn schepping overdeed.
In Granada moet je het pad naar boven gaan:
Hoorbaar water holt in beekjes naar beneden;
Bij elke trede weegt je vonnis lichter.
Dan, hoog boven de cypressen uit als een klein eden:
Het Alhambra; drink de beelden in want dichter
Op de rand van de wereld zul je nooit meer staan.
Johan Christiaan Snel (1961) is historicus en docent aan de Christelijke Hogeschool Ede. Hij maakt verder o.m. themaprogramma's over 20ste-eeuwse muziek voor VPRO-Radio 4.