Literatuur Zonder Leeftijd. Jaargang 24

[binnenkant voorplat]

[Literatuur zonder leeftijd - nummer 81, voorjaar 2010]

Bello (niet zo trekken)

Eiza had een hond
die ze uit moest laten.
Ze liep met hem een singeltje rond.
Hij trok haar door de straten.
Eliza had hem aan de lijn.
De hond was groot en zij was klein.

En Bello trok haar mee.

Hij holde door de laan.

Bello Bello Bello, niet zo trekken, asjeblieft.

Bello Bello Bello, blijf toch staan.

Eliza rende mee.
Eliza was in tranen.
Hij sleurde haar heel Nederland door
en (boing!) door de douane
en dwars door België ging de reis
door Brussel heen en langs Parijs

En Bello had nog steeds

zijn plasje niet gedaan.

Bello Bello Bello, niet zo trekken, asjeblieft.

Bello Bello Bello, blijf toch staan.

Zo kwamen zij in Rome.
't is haast niet te geloven.
De paus ging voor z'n venstertje staan
en heeft ze nagewoven.
Is 't heus gebeurd?
't Is heus gebeurd

Ze werd nog verder meegesleurd.

heel Italië door,

langs Napels en Milaan.

Bello Bello Bello, niet zo trekken, asjeblieft.

Bello Bello Bello, blijf toch staan.

Ze kwamen bij een toren,
Bello en Eliza.
Die toren die stond helemaal zo
het torentje van Pisa,
En daar is Bello blijven staan
en daar heeft hij z'n plas gedaan,

eindelijk...

Hè, hè.

Dat heb je met zo'n hond,
Zo'n hond is niks gedaan.
Bello Bello Bello, niet zo trekken, asjeblieft.
Bello Bello Bello, blijf toch staan.

Uit: Annie M.G. Schmidt, Ja Zuster, Nee Zuster (1966).