Van Documentatieblad kinder- en jeugdliteratuur tot Literatuur zonder leeftijd
In september 1986 verscheen het eerste nummer van een nieuw vakblad over kinder- en jeugdliteratuur, op initiatief van het Landelijk Platform Kinder- en Jeugdliteratuur. Dit Platform was in datzelfde jaar opgericht, als voortzetting van de interuniversitaire werkgroep ‘Kinder- en Jeugdliteratuur Multidisciplinair’. Deze werkgroep werd in 1982 opgericht door prof. dr. Ria Bauer-van Wechem, bijzonder hoogleraar kinder- en jeugdliteratuur in Leiden. De werkgroep had ten doel het onderzoek inzake jeugdliteratuur te bevorderen. Na het afscheid van prof. dr. Bauer is een aantal van haar activiteiten overgenomen door Toin Duijx. Om ook de kennis en ervaring van mensen buiten de universitaire wereld te kunnen benutten, werd de Stichting Landelijk Platform Kinder- en Jeugdliteratuur opgericht. Het Platform organiseerde studiedagen en bijeenkomsten, bood onderdak aan een aantal werkgroepen op het gebied van de kinder- en jeugdliteratuur en kwam met een eigen orgaan, het kwartaaltijdschrift Documentatieblad Kinder- en Jeugdliteratuur, met daarin mededelingen en documentatie over verschillende aspecten van de jeugdliteratuur. Van boekpromotie tot berichten uit en over opleidingen, onderzoek en andere tijdschriften.
Aanvankelijk wilde de redactie van het blad - naast Duijx waren dat Tonny Meelis-Voorma, Hugo Verdaasdonk en Anne de Vries - zich beperken tot het bieden van documentatie. ‘(...) voor publicaties met een ander karakter bieden de bestaande tijdschriften naar onze mening voldoende ruimte’, aldus het Ten Geleide van het eerste nummer. Men wilde zich beperken tot enkele vaste rubrieken, waarin aankondigingen (van lopend onderzoek), korte besprekingen (van onderzoeksverslagen) en signaleringen (van bijdragen uit andere vaktijdschriften uit binnen- en buitenland). Wel was er naast deze vaste rubrieken (‘in beperkte mate’) ruimte voor artikelen ‘(...) dit betreft allereerst artikelen met een documentair karakter: beschrijvingen van bronnen of bibliografische hulpmiddelen, beredeneerde overzichten van publicaties van de jeugdliteratuurstudie, enzovoort’. Daarnaast werd plaats ingeruimd voor ‘artikelen over onderzoeksmethoden, waarmee aspirant-onderzoekers hun voordeel kunnen doen.’ En er was plaats voor besprekingsartikelen van belangrijke vakboeken.
In zes jaar tijd groeide het blad uit tot een spraakmakend tijdschrift, waarin een keur van mensen de pen wilde voeren. Vernieuwing en uitbreiding waren noodzakelijk. Dit kreeg zijn beslag naar aanleiding van het congres ‘Literatuur zonder leeftijd’, in november 1992 georganiseerd in samenwerking met de Jan Campertstichting. Dit leverde de start én de titel voor het vernieuwde tijdschrift, Literatuur zonder leeftijd.