[Nummer 50]
Experimenteren
Redactioneel
Experiment' (<Fr), o. (-en), proefneming, proef, een volgens plan uitgevoerde proef om tot nieuwe kennis te komen, of om een theorie te toetsen; vervolgens ook om nieuwe werkwijzen, inrichtingen enz. te proberen.
Wonderlijk hoe Van Dale altijd weer uitkomst brengt als je woorden probeert te vinden voor wat je aan het doen bent. In dit nummer dat een mooi rond getal draagt, worden flink wat grenzen verkend. Niets ligt vast, alles verschuift. Wat schrijven was, wordt lezen. Wat lezen is, wordt schrijven. Een criticus uit de volwassenenliteratuur buigt zich over teksten voor kinderen van de hand van Gerard Reve; volwassenen die van kinderboeken houden, filosoferen over teksten van kinderkunstenaars. Joukje Akveld bekent hoe ze in de ban is van Harry Potter; Sonja Kobus onderzoekt het wat en hoe van kinderpoëzie. Geen eenvoudige opgave als je bedenkt dat de nieuwe voorzitter van het bestuur van de CPNB, de alom en terecht gewaardeerde boekverkoper Dick Anbeek, bij de uitreiking van de Griffels doodleuk beweerde dat Eva Gerlach niet zomaar kinderversjes schrijft, maar échte kinderpoëzie. Alsof dat onderscheid tussen hoog en laag reëel is! Hier valt nog veel te verschuiven.
In het vijftigste nummer van wat ooit als Documentatieblad kinder- en jeugdliteratuur begon, buigen we ons over het postmodernisme in de kinderliteratuur. Vanwege het ontbreken van een eenduidige definitie en voldoende deskundigen uit het kinderliteraire veld bleek dat geen eenvoudige opgave. Hier bood zelfs de dikke Van Dale geen uitkomst. Veel van wat de handboeken over het postmodernisme beweren, klinkt de lezer van kinderboeken als baarlijke nonsens in de oren. Maar toch. De mengvormen tussen oud en nieuw, de combinaties van fictie en non-fictie, het gebruik van citaten of auteurs in nieuwe teksten, de invloed van visuele en technologische ontwikkelingen op schriftelijke uitingen van creativiteit, het wegvallen van de grote verhalen, dat zijn wel degelijk de verschijnselen die ons intrigeren. En dus hebben we het bescheidener aangepakt. Geen nummer vol wantrouwen jegens de grote ordenende principes, wel een paar beproevingen van bestaande ordeningsprincipes.
Op de vorige aflevering van ons tijdschrift en met name op het artikel over de zaligverklaring van Hotze de Roos kwamen veel hele en halve reacties, acclamaties, dankbetuigingen en schotschriften. Tot onze spijt en die van de auteur, Peter van den Hoven, ging geen enkele reactie in op de door hem aangevoerde argumenten, waardoor ook dit debat over de vermenging van hoog en laag nog een tijdje in de lucht blijft hangen.
Auteursrechtelijk beschermd