Nou ja, het zal inderdaad wel een vooroordeel zijn.
Dat klopt dan toch niet? Het vooroordeel is nu juist dat onderwijzers verdacht zijn.
Bedoel je heteroseksuele of homofiele?
Maakt dat wat uit?
Eh nee, natuurlijk niet.
Maar evengoed is een ongetrouwde, kinderloze vent die voor kinderen werkt dus een pedofiel!
Ik wou dat ik niks gezegd had, want nu ben je boos.
Ik heb er zwaar de pest over in dat mensen achter mijn rug om denken dat ik pedofiel ben, ja. Ik zit gezellig met jou te praten, en dan kom ik er ineens achter wat jij in het geniep over mij denkt. Daar ga ik eigenlijk wel van over mijn nek, ja.
Jij maakt er nu een probleem van, maar dat is het helemaal niet voor mij, hoor.
Ja, maar voor mij wel! Hoe halen ze het in hun bolle kop?
Het zal toch wel een samenloop van omstandigheden zijn. De meeste kinderboekenschrijvers zijn ouders of onderwijzers en hebben via die invalshoek belangstelling voor kinderen. Bij jou is dat niet zo. En dan ook nog homo. En we zien je nooit met een vriend.
O, je maakt er meteen een compleet optelsommetje van!
Jij vraagt hoe zo'n verdenking in de wereld komt, en nu zit ik gewoon mee te denken. Ik had er niet over moeten beginnen, want je trekt het je te zeer aan.
Nee, ik ben eigenlijk wel blij dat we erover praten, want zo kan ik er misschien achter komen hoe ik dat vooroordeel over mezelf heb afgeroepen.
Nu doe je net of het jouw schuld is.
Dat bedoel ik niet zo, maar ik heb er wel rekening mee te houden dat die verdenking tegen mij bestaat.
Hoezo?
Dat spreekt toch vanzelf? Ik weet al meer dan tien jaar dat er mensen zijn die me verdenken, al sta ik daar niet altijd bij stil. Dan moet ik dat vooroordeel natuurlijk niet gaan voeden.
Zoals over seks schrijven, bedoel je?
Nee, mijn werk moet daar natuurlijk geheel buiten staan. Of boven staan, moet ik eigenlijk zeggen. Nee, ik bedoel in mijn omgang met kinderen en volwassenen.
Auteursrechtelijk beschermd