Genres
Algemeen
| |
Dohmen, Jacques |
| 068. |
Emoties in/en kinderboeken |
| |
1995 (35) 301-318 |
| |
| |
Jacques Dohmen is redacteur van kinderboeken bij Querido. Aan de hand van diverse kinderboeken beschrijft hij hoe verschillend schrijvers omgaan met emoties. Hij bekijkt de boeken vooral op hun ‘taligheid’, hun techniek en komt tot de conclusie dat ‘Het kinderboek’ niet meer bestaat: we kunnen kiezen uit een heel scala van kinderboeken, van de lekkerste triviaal-lectuur tot de mooiste Literatuur met een grote L. |
| |
| |
Dros, Imme |
| 069. |
A children's book should be a joy forever. |
| |
1992 (22) 48-56 |
| |
| |
Tekst van een lezing die Imme Dros hield in Oxford. Ze vertelt dat in Nederland van jeugdboekenauteurs niet wordt verwacht echt literatuur te schrijven, er is geen literaire traditie in Nederland zoals in Engeland. We kennen geen Nederlandse Winnie the Pooh. Toch is er, volgens Dros, een kentering waar te nemen. |
| |
| 070. |
De toekomst van het kinderboek. |
| |
1993 (25) 93-96 |
| |
| |
Dros schildert niet zo'n vrolijk beeld van de toekomst van het Nederlandse kinderboek. ‘Nederland is een klein land met een kleine literaire traditie en binnen het kaboutergebied van de Nederlandse letteren wordt het kinderboek zo klein mogelijk gehouden.’ Misschien moeten de Nederlandse auteurs zich richten op de vertaling van hun werk in het Duits, Engels of welke taal dan ook? Daar ligt volgens Dros de toekomst van het Nederlandse kinderboek. |
| |
| 071. |
Het literaire boek |
| |
1991 (18) 5-14 |
| |
| |
Dros probeert antwoord te geven op vragen als: Wanneer noemen we een boek literair, moeten er alleen boeken geschreven worden waarin kinderen zich kunnen herkennen, mogen alleen die boeken de literatuurprijzen krijgen. Imme Dros is van mening dat er zeker ook ruimte moet zijn voor de zogenaamde moeilijkere boeken, waar ook een lezerspubliek voor bestaat. |
| |
| |
Geelen, Harrie |
| 072. |
De stof van verhalen |
| |
1996 (39) 288-298 |
| |
| |
Harrie Geelen gaat in op de manier waarop van gebeurtenissen verhalen worden gemaakt: met fantasie, woorden, (bewegende) beelden, geluid. Hij stipt ook het verschil met vroeger aan toen het - in technisch opzicht - heel anders ging. ‘Woorden zijn de scherven van de zinnen. Je kunt ze oprapen en er steeds iets nieuws, wéér iets bijzonders, mee bouwen, iets waarin een lezer zich wil nestelen.’ |
| |
| |
Hoven, Peter van den |
| 073. |
Over adolescentenliteratuur. Verkenning van een grensgebied. |
| |
1995 (30) 71-83 |
| |
| |
Peter van den Hoven schetst de literaire veranderingen van het jongerenboek in de laatste 25 jaar. |
| |
| |
Linders, Joke |
| 074. |
Lezen als proces van herkenning voor lezer en schrijver. |
| |
1993 (28) 117-122 |
| |
| |
Identificatie, herkenning van gevoelens, ervaringen en situaties bij verhaalfiguren, vormt het uitgangspunt voor een aantal fragmenten uit Recognitions, a study in poetics van Terence Cave. Daarnaast een selectie uit de briefwisseling van Chambers met zijn uitgever Jacques Dohmen (Querido) over bijzondere herkenningsmogelijkheden voor jongeren in adolescentenromans, in het bijzonder in zijn jeugdroman De tolbrug. |
| |
Auteursrechtelijk beschermd