Literatuur Zonder Leeftijd. Jaargang 7
(1993)– [tijdschrift] Literatuur zonder leeftijd– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 109]
| |
[pagina 110]
| |
1 AriaOh jee,
oh jee,
oh jee,
Oh jee, mijn kanarie is dood!
Oh jee, oh jee,
mijn dure kanarie is dood!
De deur van het kooitje
die hangt uit 't lood...
Oh, jee...
hij hangt aak'lig scheef uit het lood!
Oh wee, oh wee,
het deurtje hangt uit het lood.
Met mij valt geen land te bezeilen,
ik sta bij de kooi en ik
staar door de spijlen:
mijn gele kanarie is
zwaar kasjewijlen.
Mijn dure kanarie is dood!
Ik huil mijn ogen rood.
| |
[pagina 111]
| |
2 RecitatiefDe dood, hij loopt op zachte voeten,
op zachte voeten loopt de dood.
De dood ligt zacht te spinnen op mijn schoot.
De dood loopt op fluwelen voeten...
De dood rust bij me uit na het dineren.
Hij likt zijn linkerpoot,
hij heeft zijn bek vol veren.
Een bek vol veren heeft de dood!
Wie zou de dood niet graag ontmoeten?
Hij heeft een bek vol gele veren.
Ik aai de dood!
De dood, de zachte dood,
hij likt ze uit zijn vacht:
de rode sporen van de nacht...
| |
[pagina 112]
| |
3 Ariaoh kleine vogel,
alles is gelogen.
Al lijkt je verentooi
ook nog zo mooi,
jouw mooiste dromen
hebben je bedrogen!
De dood
(hohoho, hohoho, hohoho)
haalt je uit je kooi,
ja uit je kooi.
Hij ziet niet, hij hoort niet, hij maalt niet.
De dood haalt je uit je kooi,
ook al zing je mooi.
de dood die dove kat
de dood houdt niet van mooi,
de dood heeft nooit gevoel gehad,
Hij loert op jou.
en elke vogel in een kooi...
| |
[pagina 113]
| |
4 RecitatiefAls ik mijn handen nu nog lang blijf wringen
dan komt er nooit een kuil...
De dood houdt niet van geel en niet van zingen.
Ik maak geen verd're woorden vuil
en graaf 'n graf bij de seringen,
'n naamloos graf in't lage gras
alsof 't maar een kuil voor dorre blaad'ren was.
Zal 'n worm dit wel waarderen?
Wat moet 'n worm met gele veren?
| |
[pagina 114]
| |
5 Aria'kHoop dat je in m'n kanarie zult stikken,
dat je van vraatzucht in stukken spat!
Spat - spat- spat- spat!
Dat je je eens en voorgoed zult verslikken,
onmuzikale en gulzige kat,
onmuzikale en gulzige kat!
Vreet om 't hardst
tot je ploft, tot je barst
in 'n prachtige wolk
van ge-hele veren.
'kHoop dat je stikt in 'n bot,
dat hij haakt in je strot
bij't verteren!
Dat je een aria kotst op de mat!
Vreet! Vreet!
Vreet! Vreet!
Dat hij zich niet in je maag zal schikken,
onmuzikale vraatzuchtige kat,
onmuzikale, brutale kat!
'kHoop dat je in mijn kanarie zult stikken,
dat hij een weg door je darmen zal pikken
tussen de lijken van muis en rat!
'kHoop dat de vogel je mores zal leren,
Vreet! Vreet!
kHoop dat de vogel je mores zal leren,
dat je ter plekke zult exploderen,
dat je uiteenspat in gele veren!
Barst uit je voegen en dat is dat!
Pats!!!!
Boem!!!
Miserere
in een wolk van veren!
| |
[pagina 115]
| |
6 RecitatiefMaar ja, het heeft geen zin te klagen!
De ongelikte dood stelt weinig vragen.
Hij geeft niet om verdriet.
Zijn zeis houdt huis bij sijzen en bij raven,
in elke tuin ligt 'n parkiet begraven,
want meelij is er niet.
(Is er een antwoord op verdriet?)
Graag strooide ik de as
bedroefd uit over zee,
maar neem genoegen met 't gras.
En zal de Heer je al dat fladderen vergeven?
De zonden in je kooi?
Je ritselend en wispelturig leven,
zo geel en heidens als het was?
| |
[pagina 116]
| |
7 AriaKleine kanariepiet
goedenacht
goedenacht
goedenacht.
Kleine kanarie
goede nacht
Ik hoor je liedje niet,
goedenacht.
goede nacht.
Ik hoor je liedje niet
hoe lang ik er op wachten wil,
nooit meer't gefladder op en neer
door de kooi heen
heen en weer...
Nooit meer tiereliereliereliere...
het huis lijkt leeg,
de kooi is stil.
Kleine kanariepiet
goede nacht
goede nacht
goede nacht.
Kleine kanarie
goedenacht
Ik hoor je liedje niet,
goedenacht.
goede nacht.
| |
[pagina 117]
| |
8 RecitatiefVertel de tuin hoe dingen gingen.
Van hoed en rand.
En toon 't handjevol met veren
aan't koele zand.
Dan zal het gras het verder zingen,
de wind strooit 't praatje rond in de seringen,
zodat de hele tuin het straks
hier niet bij laat,
de hele tuin de kater haat!
Jij vuile pestkat,
dat wist je best, kat
dat was je wraak voor het kastreren!
Ik vind nog altijd gele veren.
Kanariebeul!
Gesneden kater, krijg de klere!
Ik zal je krijgen,
ksal je mores,
mores leren!!!
| |
[pagina 118]
| |
1 AriaNederlandse tekst: Harrie Geelen 1991 | |
[pagina 119]
| |
2 RecitatiefNed.tekst:Harrie Geelen | |
[pagina 120]
| |
3 AriaNed.tekst:Harrie Geelen | |
[pagina 121]
| |
4 RecitatiefNederl.tekst:Harrie Geelen | |
[pagina 122]
| |
5 AriaNederl.tekst:Harrie Geelen | |
[pagina 123]
| |
[pagina 124]
| |
6 RecitatiefNed.tekst:Harrie Geelen | |
[pagina 125]
| |
7 AriaNed.tekst:Harrie Geelen | |
[pagina 126]
| |
8 RecitatiefNed.Tekst:Harrie Geelen |
|