[Nummer 26]
Voorwoord
Literatuur zonder Leeftijd is de voortzetting van het Documentatieblad Kinder- en Jeugdliteratuur, maar dan onder een nieuwe vlag, die van de Stichting ter Bevordering van de Studie van de Kinder- en Jeugdliteratuur.
Oud en nieuw, zijn die twee te rijmen? Het Documentatieblad Kinder- en Jeugdliteratuur bood de donateurs van het ‘Platform’ de mogelijkheid elkaar te informeren over hun ervaringen, bevindingen of vragen op het gebied van de kinder- en jeugdliteratuur. Literatuur zonder Leeftijd heeft eenzelfde doel maar wil verder gaan en plaats bieden aan discussies over de eigen-aardigheden, kwaliteiten en grenzen van de kinder- en jeugdliteratuur. De titel is de eerste aanzet voor die discussie. Staat literatuur in principe niet los van welke leeftijd dan ook? En is er alleen aan leeftijd gebonden literatuur? Onder de blote hemel of Samen onder dak (Cynthia Voigt) is toch aantrekkelijker, begrijpelijker, interessanter en uitdagender voor een 13-jarige puber dan voor een 3-jarige peuter? En kan De scheepsjongens van Bontekoe een 31-jarige onderwijzer niet oneindig meer te zeggen hebben dan een 13-jarige jongen uit 1993?
Joke van Leeuwen maande ons op het symposium waaraan dit tijdschrift haar naam ontleent, voorzichtig te zijn met definities.
‘Ik zie die woorden staan, maar vooral de lidwoorden: de status; de lezer; de literatuur. En ik besluit niet via de aangegeven bordjes naar het literatuurpaleis te lopen. Ik heb een schrift bij me met zelf gekozen woorden, die op hun beurt citaten, herinneringen en gedachten met zich mee brengen.’
Auteursrechtelijk beschermd