Literatuur Zonder Leeftijd. Jaargang 3

[p. 18]

Hartstikke plezant. Verhalen uit Vlaanderen en Nederland
Toin Duijx en Els de Groen

Op de Noord-Zuid ontmoeting werd door Selle de Vos van uitgeverij Infodok de eerste exemplaren van de bundel Hartstikke plezant. Verhalen uit Vlaanderen en Nederland aangeboden aan ondermeer de burgemeesters van Baarle-Nassau en Baarle-Hertog. Herman Kakebeeke verzorgde op magnifieke wijze de omlijsting van deze aanbieding.

Els de Groen was heel de dag aanwezig en schreef daarover in Hervormd Nederland van 10 december 1988. Over de bundel schreef zij het volgende:

‘Hartstikke plezant is de titel van een bundel verhalen, gedichten en tekeningen van Nederlanders en Vlamingen voor lezers vanaf minimaal 9. Een smakelijke hutspot, noemt Jac Linders het. Hij is de Nederlandse schrijver die, tijdens de eerste Noord-Zuid ontmoeting in 1986, op het idee kwam zo'n bundel te maken. Het moest een boek worden als een gedenksteen, waaraan iedereen kon zien dat vertellers-op-papier uit twee buurlanden samengekomen waren.

Hartstikke plezant is een kloeke gedenksteen geworden, met bijdragen van meer dan veertig tekenaars en schrijvers, plus biografietjes waarin ze zichzelf aan de lezer voorstellen. De kwaliteit is wisselend en varieert van “wel aardig” tot “bijzonder goed”.

In de laatste categorie vallen de bijdragen van Lisette Hoogsteyns en Bart Moeyaert. Hun verhalen onderscheiden zich van de meeste andere door een prachtig spel met de taal.

“Er zat een streepje zon in de vrieslucht, maar de wind beet nijdig in mijn oren en blote knieën”. Dat is een fragment uit “Mekka”, het korte verhaal van Lisette Hooysteyns, waarin ze de jeugdherinneringen aan de oorlog beschrijft. Mekka is de geit die haar hongerige familie van vaders maandloon koopt, om een dag later te ontdekken dat het dier morsdood in het stro ligt. Geen melk dus en geen maandloon. De ik-figuur, een elfjarig meisje, stelt zich tot taak haar familie koste wat het kost aan een kannetje melk te helpen. Het spannende verhaal heeft een verrassende en ontroerende ontknoping. Hoogsteyns beeldende taalgebruik kun je

[p. 19]

met zuignapjes vergelijken: de woorden zuigen je aan haar verhaal vast en doen je alles sterk meebeleven.

Ook een jonge schrijver als Moeyaert jongleert heel mooi met de taal. Zijn verhaal gaat over een meisje dat een middag doorbrengt bij haar oma. Maar eigenlijk gaat het over haar opa, over leegte, dood en verdriet, over juist die dingen die nauwelijks beschreven worden. Moeyaerts stijl is erg suggestief.

De kortste en grappigste bijdrage is van de Nederlandse Simone Schell en heet eenvoudig “Een buis”. Het is het verhaal van een misverstand, dat voortvloeit uit het feit dat snotverkouden mensen zo eigenaardig praten.

Het titelverhaal tenslotte, van Detty Verreydt, gaat over een confrontatie tussen kinderen uit Noord en Zuid, die uitmondt in een verzoening. En zowel het eerste als het laatste wordt geillustreerd door de taalverschillen.’

[Els de Groen, HN, 10 december 1988].

Alle deelnemende auteurs en illustratoren ontvingen een exemplaar van deze bundel. De Nederlandse Taalunie stelde een subsidie ter beschikking voor deze uitgave. Op de boekenmarkt werd het boek goed verkocht. Kinderen gingen met de boek in de hand op handtekeningenjacht. Hopenlijk zullen er meer exemplaren over de toonbank gaan, want een deel van de opbrengst zal ter beschikking gesteld worden voor een goed doel. Jan de Zanger presenteerde het goede doel:

Biblioteca Juvenil op de Kaapverdische Eilanden.

De Biblioteca Juvenil van Cova da Moura op de Kaapverdische Eilanden is een initiatief van het daar bestaande buurtcomité, dat kinderen en jongeren wil helpen bij hun ontwikkeling door hen de mogelijkheid te bieden boeken te lenen.

Daartoe heeft men in het buurthuis, een oude molen, een ruimte ingericht, die met een groot woord de ‘bibliotheek’ mag heten. Die bibliotheek is iedere zondag van 10.00 tot 12.00 uur geopend en kinderen vanaf zes jaar mogen er boeken komen lenen. Het boekenbestand is echter zo klein, dat het buurtcomité via een wijkblaadje aan de buurtbewoners gevraagd heeft boeken af te staan; stukgelezen of anderszins beschadigd, het doet er niet toe, als maar aan de leeshonger van de kinderen en jongeren voldaan kan worden.

Mij lijkt dat voor de besteding van de gelden die uit de uitgave van Hartstikke plezant vrijkomen, een ideaal project, omdat het kleinschalig is. Ook een relatief klein bedrag heeft hier een merkbaar effect, terwijl

[p. 20]

zelfs een relatief groot bedrag bij een groot project nauwelijks zal opvallen.

[Jan de Zanger, voorzitter IBBY, sectie Nederland].

Hartstikke plezant

Verhalen uit Vlaanderen en Nederland

Een unieke verzameling verhalen en gedichten van een unieke verzameling auteurs en illustratoren uit Noord en Zuid.

Dat de Nederlandse en Vlaamse jeugdauteurs elkaar méér te bieden hebben dan de ene van de andere vermoedde, dat bewees de ontmoetingsdag van deze auteurs eind 1986. Plaats van het gebeuren: Baarle, mengkroes vàn, en dus trefplaats bij uitstek voor Noord en Zuid. En hoe kunnen schrijvers zo een gebeurtenis beter vaste vorm geven, dan door samen een eigen boek te maken!

Hartstikke plezant is een uitgave van het NBLC en Infodok.