Jeroen Vullings
From: <jeroen.vullings@weekbladpers.nl>
To: <redactie@augustus.nl>
Sent: Tuesday, April 13, 2004 9:44 PM
Subject: T.a.v. Tilly Hermans
Beste Tilly,
Ons laatste gesprek heeft mij werkelijk aan het denken gezet. Ook mij was het niet ontgaan dat 2004 het jaar van de schrijversjubilea is: Claus 75, Komrij 60, Youp 50. Uiteraard is het, dat begrijp je, niet aan mij om iets dergelijks te entameren. Daarom ben ik zo aangenaam verrast door je voorstel. Ik ben het met je eens dat de tekenen niet mis te verstaan zijn. Al wil ik daar wel iets op afdingen. Zo was het natuurlijk heel aardig dat ik door HP/de Tijd de beste jonge Nederlandse criticus genoemd ben, maar het was leuker geweest als Die Zeit dat feit als eerste had afgedrukt. Le Monde had van mij overigens ook gemogen, daar doe ik niet moeilijk over.
Je hebt gelijk dat 2004 een kroonjaar voor mij is. Eerst door mijn leeftijd natuurlijk. Ook omdat ik mijn eerste essay publiceerde in 1986, dus ja, ik zit alweer achttien jaar in het vak. De suggestie van de marketingafdeling om breed te adverteren met mijn achternaam gevolgd door de typering ‘meerderjarig’, moeten we ter harte nemen, vind ik. Liever wil ik mij niet te zeer bemoeien met de commerciële exploitatie van mijn recensenten-jubileum. Voor mij telt slechts dat nog meer lezers de weg zullen vinden naar mijn essaybundel Meegelokt naar een drassig veldje. Literatuur in verandering. Leuk dat jullie bij de uitgeverij zo veel verwachten van de verkoop van de vertaalrechten en die nieuwe druk van 15.000 exemplaren is een hoffelijke geste. Op je verzoek om mij te bezinnen over mijn deelname aan de publiciteit kan ik kort zijn: alleen Barend & Van Dorp, en dan slechts als sologast. Frits heeft mij al laten weten dat hij achter mijn werk staat en dat Henk en hij denken aan zo'n sympathieke uitzending als met Cor Boonstra. Maar dan op niveau, dats spreekt.
Ook zou ik mij liefst niet willen bemoeien met de festiviteiten, maar nu je mij daartoe zo expliciet uitgenodigd hebt, zal ik niet weigeren. Ik laat het bij enkele aanbevelingen. Eerst de feestavond voor vrienden en collega's. De RAI is gezie de bezoekerscapaciteit beslist geen verkeerde locatie, maar het Amstel zou beter passen bij de statuur en reikwijdte van mijn werk. Attent dat je Möring direct bereid gevonden hebt mij ten overstaan van de gasten te interviewen, maar laten we in dit stadium Safranski zeker niet uitsluiten. Hij is filosofisch doorkneder, tenslotte.
Akkoord dat De Gids een nummer aan mijn oeuvre wil wijden, maar ik heb te weinig tijd om mij daarmee te gaan bemoeien. Laat ik het erop houden dat ik zeer veel vertrouwen heb in gastredacteur Kees Bokweide, die tevens mijn tandarts is. Evenzeer bezie ik het reeds door je aangekondigde vriendenboek met sympathie. Goed dat je al zo veel kopij binnen hebt. Ik had ook niet anders verwacht dan dat mijn exen zulke hilarische anekdoten zouden weten op te dissen. Spannende tijd was dat, hoor.
Dan de cadeaulijst die je mij vroeg op te stellen. Daar zie ik bij nader inzien vanaf. Je weet, Tilly, voor het geld hoef ik het niet te doen. Laat de gulle gevers hun bijdrage daarom maar storten op mijn postgironummer 5710671, dan ga ik mij later weleens buigen over een goed doel, ergens in het buitenland.
Verder wil ik je vragen wat soberheid te betrachten. We moeten ook weer niet overdrijven. Ik verwacht heus niet dat het bevoegd gezag bij mijn leven de P.C. Hooftstraat omdoopt. Dat mag gerust op een later tijdstip. Wel is het uitermate verstandig dat je al met burgemeester Cohen gesproken hebt over een stadbeeld. Mijn voorkeur gaat niet uit naar iets abstracts. Eerder denk ik aan een beeldengroep geïnspireerd door de Burgers van Calais. Een groep mannen met een gemartelde, verweesde blik in de ogen. Ik in het midden. Reich-Ranicki er prominent naast, Pivot en Harold Bloom aan de andere kant. Doe maar geen landgenoten. Nou ja, vooruit, Arie Storm, die mag erbij, ergens aan de zijkant.
Hier wil ik het bij laten, Tilly. Het kan niet anders of woensdag de 18de augustus zal een luisterrijke dag zijn. Ook een criticus van mijn formaat wordt maar eenmaal 42. Verras mij.
Hartelijks,
Jeroen