links richten en de arbeiders-theaterbond holland
In het 15e jaar na de October revolutie, wenden wij, vertegenwoordigers van het Revolutionaire theater van de U.dSSR, Duitschland, Frankrijk, Amerika, Japan, Mongolie, België en Holland, Oostenrijk, Spanje, Engeland en Tsjecho Slowakije ons tot de Prol. Schrijvers, kunstenaars en intellectueelen. Gedurende 15 jaar is een klare en scherpe scheidingslijn getrokken tusschen 2 werelden; de wereld van den opbouw van net socialisme en de afstervende wereld, de wereld van het uitbuitende kapitalisme.
In het land der Sovjet-dictatuur in de groote Unie der Soc. Sovjet republieken wordt onder bekwame leiding der bolsjewistische Partij het socialisme gebouwd. In een tempo, nat nog nooit in de wereldgeschiedenis is voorgekomen, vloeien de arbeidskrachten naar de bedrijven en door de nieuwe socialistische verhoudingen ontwikkelde zich geleidelijk een scheppende cultuur.
Het Russische theater brengt een aanvurende actieve kunst en is van buitengewone beteekenis voor den Soc. opbouw.
Nieuwe gigantische theaters zijn in Moskou, Swerdlowsk, Charkow, Rostow, Nowo-Sibirsk en een groot aantal andere steden gebouwd, steden die vaak tot nu toe nog geen theaters bezaten.
In een stormachtig tempo, groeit het theater der verschillende volkeren der S.U., die onder het tsarisme van iedere cultuur beroofd waren. In de verschillende oude theaters, die door de regeering der S.U. op alle mogelijke wijze worden ondersteund, voltrekt zich een algeheele scheppende ontwikkeling.
Aan de jeugd wordt alle mogelijke steun gegeven, zoodat zij zich ook op theater-gebied een eigen kunst kunnen scheppen.
Het Sovjet-theater kent niet de funeste gevolgen der werkloosheid. Regiseurs als Stanislawski, Nemirowitsch, Dantschenko, Meijerhold, Achmitelli etc., worden alle mogelijkheden geboden, zoodat zij werkelijk scheppende arbeid kunnen verrichten. Dat door deze mogelijkheden die den kunstenaar worden geboden, in de S.U. de litteratuur en tooneelwerken van een ideeele doelbewustheid getuigen behoeft geen betoog.
En daar waar de dictatuur van het kapitalisme heerscht, waar alle krachten der oude wereld zich vereenigd hebben om het revolutionaire proletariaat ten gronde te richten, onder het stelsel, dat de menschheid geen cultuur, geen kunst en geen bevrijding brengt, doch waar de middeleeuwsche toestanden weer opleven en de geesel der werkloosheid de massa in ellende dompelt, is het theater in verval.
De scheppende krachten van het theater, zooals schrijvers, tooneelspelers en schilders worden de straat op gesmeten en diegene die nog werken, zijn verplicht tegen zeer slechte salarissen hun kunnen in dienst te stellen van de obscure propaganda van de bourgeoisie, die speculeert op de sexualiteit en de sensatielust van de massa, maar met geen woord spreekt over datgene wat de massa beroert en verontrust: de steeds zich verscherpende crisis.
Hier moet de vraag gesteld worden, welke weg kiest gij? Den weg waarin ge scheppende kunst kunt leveren, waarin gij mede vecht in den strijd van het proletariaat tegen het kapitalisme?
Of de weg van langzaam verval, waarin ge gedwongen zult worden dingen te spelen of te schrijven die absoluut indruisen tegen elke menschelijke opvatting. Deze onafwendbare vraag wordt ons gesteld door de onverbiddelijke gang der wereldgeschiedenis. Het zal ook U niet gelukken nog langer de onverschillige of de onwetende te spelen en Uw neutraliteit in den klassenstrijd te bewaren.
Als moedige, eerlijke en tallentvolle strijders voor het theater kunnen ten voorbeeld gesteld worden onze beste vertegenwoordigers zooals, Romain Rolland, Henri Barbusse, Bernard Shaw, Dreijser, Sinclair, zij strijden tegen het voortschrijdend fascisme tegen den Imp. oorlog en interventie. Hun koene verdediging van de kultuuropbouw van de Sovjet-Unie is een schitterend voorbeeld voor alle theaterwerkers der wereld. Wij wenden ons tot U en roepen U toe: Alleen de revolutionaire strijd van het proletariaat tegen het kapitalisme en zijn verschrikkelijke uitbuiting kunnen de grondslagen leggen voor de vorming en de ontwikkeling van het theater.
Wanneer de kunstenaar tezamen met het proletariaat strijdt voor het zelfde doel, dan strijdt hij
tegelijkertijd voor de ware kunst en voor de mogelijkheid te werken en te leven.
De Arbeiders Theater Bond Holland heeft de noodzakelijkheid ingezien dat een nauwer contact
tusschen haar organisatie en de organisatie van Prol. Schrijvers tot