Limburgsche sermoenen
(1895)–Anoniem Limburgse sermoenen– Auteursrecht onbekend
Regelnummers proza verbergen
| |
10XLVIII.11+‖‘Laudate Dominum in sanctis eius, etc.’ Der 12tittel van desen selme es Alleluya, dats in Latin 13Laudate Uniuersalem ende in Ditschen ‘Loft den-14genen di al begript,’ dats ‘Gode’. Ende es der tittel 15wale sculdech dusschedaen te wesene, want der selme en 16sprict nit dan van loue ende van gesteliker bliscap. Ende 17bi dien es hi gesat an dende dis hi hoger climpt dan 18dander selmen: hin es nit allene selme mar his als ene 19antyphane, die mer sinct na den selmen. 20Nu mogdi mi vragen welkes toens hi es. Jc seg v dat 21hi es van den seuende toene. Want in dese antyphene 22sin seuen clausen, ende in elke clause sin seuen noten, 23die altoes gaen clemmende, dene bouen dandere, gelic | |
[p. 643] | |
1+den seuen gauen Sheilges Geests, die Ysaias aldus besceit: 2‘Spiritus sapientie et intellectus, spiritus con-3silij et fortitudinis, spiritus scientie, pietatis, 4+spiritus ‖ timoris Domini: geest van wisheide ende 5van verstendenisse, geest van rade ende van starcheide, 6geest van wetentheide ende van genedecheide ende geest 7van vresen ons Heren.’ 8Dauid hi begonste harde hoge dure segde: ‘Beatus 9uir quj non abijt etc.: selech es der man di nit en 10ginc en den raet der quader ende nit en stunt in den 11wech der sonderen noch en sat in den setel van plagen.’ 12Der wech der sonderen dats glotheit ende luxurie, want 13die gaen beide ter hellen; der setel van plagen dats hoe-14uerde. Dit sin de drie sonden die S. Johan bescrift dar 15alle ander sonden af wassen: begerde van den oegen, 16begerde van den vlesche ende houerde van leuene. Nu 17pruft dan dat hi harde hoege begonste; want hets grot 18denc sonden te vlinne. Mar, sekerlic, hi clampt vel 19hoger dure sprac: ‘Laudate Dominum in sanctis 20+eius: loft onsen Here in sin heilgen.’ ‖ Mi vint nů luttel 21lide die sonden scuwen, ende mi vinter noch men die 22teregte geuulen ende minnen de gude werc in ander lide. 23Ende die en louen Gode nit in sin heilgen, want sin 24geuulen der heilecheit nit noch scuts dat de heilgen 25hebben. 26Dauid sprict: ‘Mirabilis Deus.’ ‘Got,’ sprict hi, ‘es 27wonderlic in sin heilgen.’ Want hets wonderlic gnůch 28dat hi hen dut verwennen den starcken vient, darre seluer 29af sprict: ‘Non est potestas in terra.’ ‘Jn ertrike,’ 30sprict hi, ‘en es engene mogentheit die heme gelike.’ 31Oec est wonder dat hi hen dut verwennen de werelt ende 32hen seluer. Als S. Gregorius sprict: ‘Mi magse doeden, 33mar min magse nit boegen noch verwinnen.’ Ende bi 34dien sprict Dauid: ‘Dominus dabit uirtutem: Got sal 35geuen cragt ende stercde sinen volke.’ Cragt van guden 36werken, ende stercde jhegen de koringen sfiens. | |
[p. 644] | |
1+Nu besien ‖ wi ons audervedere, Abrahame, Ysaac, 2Jacob, Moyses, Daniel ende alle dandere, wie wonderlic 3si vutden haren lighame in den vernoye ende haren geest 4in den herten in den suten honege onder der grouer 5scurtsen van den vlescheliken offranden der werelt. Besiwi 6die silen die nů sin in den tit van gratien, wie hoglic 7his trect ende ombehelst met begerden van heilger minnen. 8Est dat wi ons hir in besien, het sal wonder sin win 9bernen van minnen na desen guden Got. Ende hir in sin 10wi ons sculdech te rosten als lange als wi nit hoger en 11mogen clemmen. Als S. Gregorius sprict: ‘Requiescat 12in bono opere: rost v in den guden werken urs euen-13kerstens die wile dat gi nin mogt bescouwen danschin 14Gots.’ Ende est dat wir ons in rosten, so minwise; ende 15minwise, so hebwise. 16Hir af sprict een wis man: ‘Scias enim multis 17+virtutibus etc.’ ‘Wet ‖ wale,’ sprict hi, ‘dattergene vel 18dogden heft di sanders dogde mint.’ Ende dats war; 19want als vele als hir mint, als vele heft hire. Ende S. 20Augustinus sprict: ‘Talis est unusquisque: also als 21elc es, also es sin minne.’ Dats also: minwi de quade, 22wi werden quaet; ende minwi de gude, wi werden guet. 23Wie souden de nidege metten verrotden herten wale 24gesengen, die nit wale en connen gevulen ende verkeert 25sin, ende altoes murmuren, bi dien dasse de borst 26hebben al vol verrotheide? Ende ochse so heesch sin 27dasse en connen comen ter jrster noten, wie mogense 28dan geclemmen ter seuender? 29Dese jrste note van loue verstawi bi den geste van 30wisheide; want die Gode louen, hebben gewarge wisheit. 31Dar de Screft af sprict: ‘Sapientiam sanctorum: de 32lide sin sculdech te louen de wisheit der heilegen.’ Ende 33Salomon sprict: ‘Dominus sapientia [m ] fundauit 34+terram: ‖ Got stigde derde met wisheide.’ Dassin de 35heilgen, die gestigt sin in penitentien ende ontfaen 36den saet van den worde Gots ende dragen vrogt van | |
[p. 645] | |
1+guden werken. Jn dese note ventwi grote materie Gode 2te louene, ende hir in en sulwi nit vergeten der heilger 3erden, die ons de urogt sleuens bragte, sonder saet, die 4der Prophete heit sonne dor de hogheit hars leuens ende 5dor de hitde van hare minnen ende dor de claerheit van 6hare wisheide; ende sprict aldus: ‘Jn sole posuit 7tabernaculum suum: Got heft gesat sin tabernakele 8in de sonne,’ dats in der magt S. Marien. Ende noch 9sprict der Vader te sinen Sone: ‘Thronus eius sicut 10sol: sin troen es als de sonne.’ Ende Salomon sprict: 11‘Sapiens mulier: een wis wif heft gestigt har hus.’ 12Dats Maria, die al de heilge Kerke gestigt heft. En soude 13+Maria nit hebben den geest van wisheide, die ‖ negen 14maende besloten druch in haren lighame onsen Here 15Jhesum Cristum, die wisheit es Sfader? 16Nu ventwi dan in de heilecheit van derre Vrouwen 17dirste note van loue, ende bennen haren lighame dandere, 18dats tfirmament, dare af sprict derna: ‘Laudate eum 19in firmamento uirtutis eius!’ dats: ‘Loft Gode in 20tfirmament van sinre cragt!’ Ende wale sprict hi ‘van 21sinre cragt’; want hin wis nit met cragte van manne 22mar purlic van Gode. Als S. Paulus sprict: ‘His de cragt 23Sfaders.’ Tfirmament dats der himel, ende met regte 24heit hin himel; want hi was pur ende hoge van loue 25ende claer van wisheide ende vast van allen gude. Dauid 26sprict: ‘Erit firmamentum in terra: tfirmament sal 27sin in ertrike, bouen alle berge.’ Dats Jhesus Cristus, dis 28bouen al de heilgen. Besit al sin leuen: gin ........ |
|