Limburgsche sermoenen

Regelnummers proza verbergen

[p. 177]

tekstkritische noten

1, 2. Geheel in roode letters. Daarboven nog: Hic incipiunt sermones......... (vier onleesbare woorden) rec., later weêr doorgekrast. 3. I. f. 3a-6c. 6. II. f. 6c-10b. 9. III. f. 10b-16d. - (2e) van. Door gaten in 't hs. bijna verdwenen. 12. IIII. f. 16d-22a. 13, 16. mensche. hs.: M̄. 15. V. f. 22a-26c. - S. hs.: s., dat zoowel sent als sente kan beteekenen. - Paulus. hs.: pl.' 19. VI, f. 26c-29c. - ipso ministraui. hs.: i.m. 22. VII. hs.: ontbr. 22 vlg. Transite tot comen staat met verwijzingsteeken onder aan de bladzijde (zie Inleid., blz. i). - f. 29d-31c.

1⁺Hir vint mi alle de Sermone van 2den bueke.

3I. Et uos similes hominibus. Dets wie degene sulen 4duen die hars heren beiden, die geuaren es ter brulogt; 5ende es een gut sermoen ende een cort.

6II. Erunt signa. Dets van der sonnen ende van den 7mane ende van haren teken, ende es een beter sermoen 8ende een corter.

9III. Stephanus autem. Dets van gesteliken ende van 10gordenirden leuene, ende es een orberlic sermoen ende een 11lanc.

12IIII. Elegit eam Deus et preelegit eam. Dets wie 13der mensche bekennen mach of hi verkoren es, ende es een 14guet sermoen ende te moten lanc.

15V. Scio hominem in Cristo. Dets van S. Paulus, 16wie hi getrect wart, ende wie een geestelic mensche noch 17getrect sal werden van Gode; ende es een gestelic sermoen 18ende te moten lanc.

19VI. Et in habitatione sancta coram ipso mini-20straui. Dets van onser Vrouwen, wiese dinde vor Gode; 21ende es een gut sermoen ende te moten lanc.

22VII. Transite ad me omnes, et cetera. Hir bid ons 23onse Vrouwe dat wi te hare comen.

+ f. 1r.

[p. 178]

tekstkritische noten

1⁺VIII. Plantauerat antem Dominus paradisum. 2Dets van onser Vrouwen, wiese Got macde; ende es een gut 3sermoen ende een cort.

4IX. Hec mando vobis ut diligatis inuicem. Dets 5van den apostelen, ende es een gut sermoen van minnen 6ende een lanc.

7X. Uidi angelum stantem. Dese sermoen compt regte 8op Alre Heilgen Dach ende sprict vele van gemeinen leuene, 9ende es te moten lanc.

10XI. Ivstum deduxit Dominus. Dets wie Got den 11regten mensche leit den regten wech, ende es harde gude 12leringe ende een harde lanc sermoen.

13XII. Hec est uoluntas Dei. Dets van der heilecheit, 14dat Gots wille es dat wi heilech sin; ende es ‖ een orberlic 15⁺sermoen ende te moten lanc.

16XIII. Illa autem que sursum est, Jherusalem. 17Dets van der himelscher Jherusalem, ende betekent gestelic 18leuen; ende es een harde gut sermoen ende een harde lanc.

19XIIII. Missus est Gabriel angelus. Dets van onser 20Vrouwen ende spriet van seuen sonderliken doegden darse 21in geloeft es; ende es een guet sermoen ende te moten lanc.

22XV. Uidentibus illis eleuatus est. Dets een ges-23telic sermoen ende een orberlic ende een lanc.

24XVI. Uerbum Cristi habitet. Det sprict van den 25worde ons Heren, wie dat wonen sal in smenschen herte; 26ende es een gut sermoen ende te moten lanc.

27XVII. Dominus narrabit in scripturis populorum. 28Det sprict van agt lessen die ons Jhesus Cristus screef in 29sinen buke sins leuens, ende es een gut sermoen ende te 30moten lanc.

31XVIII. Petre, amas me? Dets van virehande beke-32nissen, wie mi Gode bekennen sal, ende elc bekennisse heft 33sin minne; ende es een harde gut sermoen ende een cort.

34XIX. Beniamyn amantissimus Domini. Dets van

1. VIII. hs.: VII. Verderop is stilzwijgend VIII in IX, IX in X veranderd, enz. - f. 31c-35d. - pa. met een streep door den staart der p. 4. IX. f. 35d-42d. - inuicem. hs.: in. 7. X. f. 42d-48a. 10. XI. f. 48a-58b. 11. mensche. hs.: M̄. 13. XII. f. 58b-63b. 14. es. Later bijgevoegd (cop.). 16. XIII. f. 63b-72c. - est. Boven doorgehaald sunt (cop.). 19. XIIII. f. 72c-77d. 22. XV. f. 77d-86a. - us e bijna weg door gaten. 24. XVI. f. 86a-91a. 27. XVII. f. 91a-95c. 31. XVIII. f. 95c-99d. 34. XIX. f. 99d-103c.

+ f. 1 r.

+ f. 1 v.

[p. 179]

tekstkritische noten

1⁺Sente Pauwels bekeringen, ende es een harde gut sermoen 2ende een cort.

3XX. Min vant in allen landen. Dets van heren Jobs drin 4dogteren ende betekent drirehande lide van gesteliken leuene, 5ende es gude leringe ende cort.

6XXI. Ego quasi uitis fructificauj. Dets van onser 7Vrouwen ende gelict hare eenre wingartreuen, ende es een 8gut sermoen ende een cort.

9XXII. Refloruit caro mea. Hir gelict sich onse Here 10eenre blumen van ses bladeren; ende es cort.

11XXIII. Inebriabuntur. Det sprict van vir vrouden die 12di sele ontfeet alse dronken wert van der Gotheit, ende es 13alecort.

14⁺‖ XXIIII. Qverite Dominum, et uiuit anima uestra. 15Dets wie mi Gode suken sal ende war min venden sal ende 16wie min hauden sal; ende es gut ende orberlic ende alecort.

17XXV. Qvam pulchra tabernacula tua, Jacob! Det 18sprict van twerehande geesteliken leuene, ende es alecort.

19XXVI. Dicite filie Syon. Det sprict van der dogter 20van Syon, dats van der heilger selen, ende van haren 21coninge, wie dat hi compt; ende es gestelic ende cort.

22XXVII. Manete in me, et ego in vobis. Dets wie 23dat wi in Gode bliuen ende Got in ons; ende es gut 24ende cort.

25XXVIII. Uiri Galylei. Det spriet van twelf dogden 26die ane Gode sin, ende es een gut sermoen ende een cort.

27XXIX. Domine, quis habitabit? Det berigt ons wie 28met Gode wonen sal in sinen palais, ende es alecort.

29XXX. Dit sprict van teen namen die ane Gode sin, ende 30es alecort.

31XXXI. Dixi: ‘Ascendam in palmam.’ Dets der palm-32boem, ende es der beste sermoen van den buke ende harde 33lanc.

34XXXII. Uerbum caro factum est. Det spriet van

3. XX. f. 103c-107a. - drin. hs.: .III. 6. XXI. f. 107a-110a. 9. XXII. f. 110a-111a. 10. ses. hs.: .VI. 11. XXIII. f. 111a-112b. - vir. hs.: .IIII. 14. XXIIII. f. 112b-114b. 17. XXV. f. 114b-116a. 19. XXVI. f. 116a-118b. 21. coninge. hs.: cō. 22. XXVII. f. 118b-119d. 25. XXVIII. f. 119d-123c. - twelf. hs.: .XII. 27. XXIX. f. 123c-125a. 29. XXX. f. 125a-125d. - teen. hs.: .X. 31. XXXI. f. 125d-136b. 34. XXXII. f. 136b-141a.

+ f. 1v.

+ f. 2r.

[p. 180]

tekstkritische noten

1⁺agt saken dar Got mensche ombe wart, ende es een gut 2ende een orberlic sermoen ende te moten lanc.

3XXXIII. Sent Gregorius sprict. Det sprict van vif saken 4dar mi ombe ten cruce gaen sal, ende es orberlike ende cort.

5XXXIIII. Niman en nempt min sele. Det sprict van vif 6saken dar onse Here Jhesus Cristus ombe gemartelt woude 7werden an den cruce, ende es een gut sermoen ende een lanc.

8XXXV. Qvem queritis? Det spriet van der groetheit 10ende van der vreislicheit der martelen ons Heren Ihesu 11Cristi, ende es een gut sermoen ende te moten lanc.

12XXXVI. Si bonum est. Det sprict van der groter min-13nen die ons onse Here Jhesus Cristus toende op ertrike, ende 14⁺ es een ‖ gut sermoen ende een cort.

15XXXVII. Hely, Hely! Det sprict van der groeter pinen 16die onse Here Jhesus Cristus doegde an den cruce, ende es 17een gut sermoen ende te moten lanc.

18XXXVIII. O vos omnes. Det sprict van der groeter 19martelen ende van der groeter pinen die onse Here Jhesus 20Cristus doegde an den cruce, ende es een harde gut ser-21moen ende te moten lanc.

22XXXIX. Got hi mut ons allen gruten. Dets dbuec van 23den boegarde, ende es een harde geestelic sermoen ende 24een cort.

25XL. Mi lest in Apocalipsi. Det sin de twelf vrogte, ende 26es een orberlic sermoen als de brudere onsen Here suln ont-27faen, ende es lanc.

28XLI. Die hoeger ende vrier minnen plegen wilt. Dit 29sprict van negenrehande minnen, ende es een geestelic ser-30moen ende een lanc ende gude leringe.

31XLII. Seuen maniren sin van minnen. Det sprict van 32seuen maniren van minnen, ende es een harde geestelic ser-33moen ende te moten lanc.

34XLIII. Ay sute joncfrouwen van Jherusalem! Dets dbuec 35van den winkelre, ende es een harde geestelic sermoen ende 36een harde lanc.

1. agt. hs.: .VIII. - mensche. hs.: M̄. 3. XXXIII. f. 141a-143b. - vif. hs.: .V. 5. XXXIIII. f. 143b-151d. 9. XXXV. f. 151d-157d. 12. XXXVI. f. 157d-161c. 15. XXXVII. f. 161c-167b. 18. XXXVIII. f. 167b-172c. 22. XXXIX. f. 172c-177a. 25. XL. f. 177a-183a. - twelf. hs.: .XII. 28. XLI. f. 183a-190c. 31. XLII. f. 190c-197b. 32. seuen. hs.: VII. 34. XLIII. f. 197b-207a.

+ f. 2r.

+ f. 2v

[p. 181]

tekstkritische noten

1⁺XLIIII. Geloeft sie die gude Got in alle sinen dogden. 2Dets heren Selpharts regele, ende es harde gude leringe ende 3een lanc sermoen.

4XLV. Anima mea liquefacta est. Det sprict van der 5selen, ende es een geestelic sermoen ende te moten lanc.

6XLVI. Ortus conclusus est. Dets van onser Vrouwen, 7wie dasse een besloten boegart es ende een besigelt borne; 8ende es een gut sermoen.

9XLVII. Confortaminj in Domino, et cetera. Hir 10leert ons S. Paulus striden.

1. XLIIII. f. 207a-217a. 4. XLV. f. 217a-222c. 6. XLVI. f. 222c-228b. 9. XLVII. f. 228b-231a. - De laatste preek (231b-232d) wordt in de inhoudsopgave niet genoemd (Inl., blz. 1).

+ f. 2v.