Dat. C.X. capittel. [38]
NU etsijtes coninc van armenien het is tijt dat wi in die were sijn om te doen dat demofoen ons bevolen heeft. Daer op dat etsijtes die coninc antwoorde. o keyser ende here wat ic u ter liefden doen mach daer ben ic tot allen tijden bereet toe. ende dat ter liefden van uwer suster margrieta. die ic oyt van ionghen kijnde bemint hebbe in goeder reynicheyt. ende ick wilde wel dat so verre gecomen was dat icse maken mochte een coninginne van armenien also verre alst u ende uwen vader beliefde ende uwer vrou moeder altoos in eeren ende in duechden. Daer op dat die keyser heyndric antwoorde ende seyde. hoort etsijtes vrient ende broedere ic belove u hier mogen wy die payiennen verdriven ende tonder doen margrieta mijn suster tot eenen wive. op en dyen dat sijs ghewillich is. ende ic sal mijnen vader ende moeder daer af informeren In welcker antwoorde dat etsijtes seer verblijt was. ende dacht in hem selven feyten van wapenen te doen dats die heydenen ghewaer werden souden. ende aldus al coutende so quamen si in haer roeybargen ende galyoten ende galeyen ende voeren tot aen die scheepen om te bestormene. Als si daer bi quamen so sachse demofoen comen. ende hi stac sinen standaert ten scheepe wt ende amynijus dier ghelike ende voort alle die ander capiteynen. Als die keyser dit sach ende etsijtes so waren si seer blijde. ende voeren vast aen die ander cleen schepen die si in namen ende worpen die heydenen al over boort Demofoen dit siende dede ooc der ghelike. ende alle die ander capyteynen. aldus creghen si met subtijlheden alle die schepen in by sonder een cleen scheepken dat aent lant roeyde. ende tvolc liep nae theyr van den calijffe toe om te claghene dat groote verlies ende schade die daer geschiet was. Die keyser/ etsijtes ende demofoen die quamen al bi een in des calijffen schip dat seer costelic was. want daer was veel goets in. ende dat was demofoen geschoncken om sijn subtijle vromicheits wille die hy daer bewesen hadde. Ende si worpen alle die standaerden
vanden heydenen af. ende stakender des keisers standaerden op ende der kerstenen standaerden Daer bedreven si groot ghescreye. die trompetten ende claretten die ghinghen op. een yeghelijc was blijde vanden ghewinne vanden scheepen. Die mare was ter stont in die stadt gedraghen der keyserinnen ende den hertoghe van limborch. die welcke hertoghe op sadt ende die coninc van vrancrijc ende vele mannen van wapenen om te siene oft waer was. Daer si aldus rijdende sijn nae die scheepen. so comen hem een deel heydenen teghen metten ionghen coninc van lybra. ende si meenden een sprinck reyse te doen. die hertoghe voorsachse ende die coninc van vrancrijc. ende si reden inden hoop. Die coninc van lybra siende dese heeren ende dat den hoop so groot was. so deysde hi ende weeck achternae tbosch toe. mer vele lieden vanden sinen bleven daer doot geslaghen ende ghevanghen. Aldus keerden die heeren weder om ende quamen in die stadt daer sy wel ontfanghen waren van heeren ende vrouwen. ende si hadden vernomen dattet waer was datse die schepen in hadden die de keiser ende sijn heeren metter vloet brochten in die havene van constantinobelen. daerse die heeren ende vrouwen al quamen besien. want si noyt schoonder vloote en saghen. daer lieten si die schepen ligghen driven op haren anckere al wel gemant. Ende die keyser/ etsijtes demofoen ende