Volksboek van Margarieta van Lymborch (1516)

Hoe etsijtes sijn ordene stelde. ende hoe dat si den ruese bevochten. ende van der victorien.

Dat. XC. capittel.

ALS den morghen stont aen quam so ghinc etsijtes sijn volc stellen in drie scharen. inden name des vaders des soons ende des heilichs gheests. die ierste heyndric. die tweede demofoen. die derde hi. Aldus waren sijn scharen gestelt. elc schare was. XL. duysent sterce nde aldus reden si hem aen. daer was met dallen seer ghevochten datter in beyden siden veel volcx bleef. mer meest aen die heydenen side. want die ruese moste wijcken met sinen heyr. want veel van sinen edelen waren verslaghen dies hi seer droevich was ende seer tonvreden Die kersten heeren reden in die stadt daer si wel ontfanghen waren. ende oversaghen haer volc. ende doen saghen si dat si daer veel schaden geleden hadden ende veel volcx verloren hadden. mer si hadden die eere met dat die ruese geweken was. so trocken die kerstenen wt ende si haelden haer dooden in die stede. ende si begroevense elc na haerder weerden Die heydenen wachten tot dat die kerstenen wech waren ende si begroeven haer doden dier veel bleven waren meer dan. XL. duysent. Die ruese beclaechde den groten schade. ende hi peynsde dat hi soude gaen ter mueren ende eyschen die twee vroomste vander stadt te campe. ende als hi dit stont ende peynsde seide hyt sinen heeren hoe dat hi voor hadde om den minsten schade te lijden. Alst die here soudanen ende ameralen hoorden waren sijs wel te vreden. ende si lieten hem gaen ter poorten waert. als hi ter poorten quam so riep hi aen die poortieren dat si souden doen comen haer overste ter mueren dat hijse spreken mochte Die poortiers liepen om

[p. 92]

etsijtes ende si seyden hem dat die ruese daer was. ende dat hi hem spreken wilde. Als dat etsijtes hoorde so ghinck hi ende heyndric ende demofoen derwaerts om te horen sijn begheerte. Als si ter mueren quamen so saghen si den grote ruese daer staen. so vraechden si wat sijn begheren was ende wat hi hebben wilde. Die ruese seyde tsa ghi her etsijtes die u scrijft naest oor der cronen vanden lande. ende wilt ghijse bevrijen so moet ghi mi bevechten in campe lijf om lijf ende kent ghy u niet cloeck ghenoech so neemter noch eenen tot u. ick bens te vreden. ende wie van ons beyden te boven gaet die sal besitten dat conincrijc vanden lande van armenien. ende die tonder gaet die sal ruymen dat landt. wat segt ghi daer toe. sidijs beraden so gheeft mi een cort antwoorde hier op wat uwes sins is te doen oft te laten. Als etsijtes dat hoorde so seyde hy om den minsten schade vanden volcke so sal ick doen. ende ic aen veerde den hantschoen nae camps recht. ende segt mi her ruese wanneer dat ghi campen wilt ick sal u te velde comen ghespaert mi god. Daer op die ruese antwoorde ende seyde. binnen drie daghen maect u bereet om te campen. ende dan sal ic uwes verwachten hier buyten aen den roden acker. Etsijtes seide ic bens wel te vreden. ende daer met schiet die ruese van daer. ende hi trac weder in sijn heyr onder sinen hoop volcx dien hijt te kennen gaf ende seyde. siet gae ic tonder so suldy alle ruymen dat landt. ende gae ic te boven so besitten wi dan dat conincrijcke Met deser talen ghinghen si ter tenten bancketeren. ende daer wasser vele die blijde waren dattet tot eenen campe ghestelt was. want si vreesden der kerstenen handelinghe. want sise seer wel gheproeft hadden.