Volksboek van Margarieta van Lymborch (1516)

Hoe dat etsijtes ghinck dolen. ende hoe dat hem sijn vader ende sijn moeder ghemisten. ende evac sijn neve.

Dat. LXV. capittel.

ALS den dach hem verbaerde ende die claerheyt aen quam. so sadt etsijtes met sijnder wapenen op sijn paert ende hy reedt sijnder veerden. eer dat die heren ontwaeckten. ende hy wilde hem stellen ter aventueren daermen noch wonder af horen sal. eer dat hi heyndric van lymborch vinden sal. Doen hem den dach met schonen lichte overtrac ende die sonne aen den hemel claer scheen so waren die heren ende die vrouwen al op ghestaen met groter vruechden ende genoechten. welcke blijschap haest verkeerde in drucke. also gheringhe als si vernamen dat etsijtes wech was. Die grave van athenen quam in die sale ende vraechde sijn heren nae sinen sone etsijtes. Die heeren seiden. o edel grave wi en weten van etsijtes niet. ende sint gister avont en hebben wi hem niet ghesien. Ic gelove seyde die grave dat hi noch rust ende seide totten camerlinc. gaet in sijn camer ende siet hoet met hem is. Die camerlinc ghinc derwaert. als hi aen die camer quam so ghinck hijer in. ende hy sach dat bedde noch gemaect. mer hi en vant etsijtes niet. Doen ghinc hi

[p. 57]

totten grave ende vertrock hem hoe hi ghevaren hadde dat etsijtes daer niet en was. ende men deden doe al omme soecken mer twas al verloren. niemant en wister af. Evack quam in die sale ende hi gruete den grave seer mindelijc. die grave seyde evac hebt danc. een vrage wilt my berichten. en weet ghy niet waer dat etsijtes mijn sone sijn mach hy en is nieuwers te vinden. Doen dat evack hoorde peysde hi wel watter schuylde ende hi seyde. o edel grave neen ick voorwaer ick en weet niet waer dat hi sijn mach. mer gaet in die stal ende besiet nae sinen moor sijn paert. ende is dat in die stal niet so weet ic wel watter af is Die grave deet also doen. ende men ginc den stal besien daermen sijn paert niet en vant. noch in sijn camere sijn wapen oock niet en vant. Als evack dat hoorde dat hi dat mede hadde. so seide hi totten grave. siet here aldus sijn die saken gheleghen. hi is hem gaen stellen ter dolinghen om aventuer te soecken. want hi belooft heeft margrieten van lymborch dat hy niet keeren en sal hi en sal feyten van wapenen ghedaen hebben. daer eere in sal gheleghen sijn. daer op heeft si hem ghegeven die wapen die hi voert. Als dit die grave hoorde so was hy verwondert ende beclaechde sinen sone duchtende voor hindere /schade/ oft schande. Als evac dat sach dat die grave so druckich was seide hi. heere sijt te vreden. ick en sal niet rusten dach /ure/ noch spacie/ ic en hebbe etsijtes mijnen neve ghevonden. al soude ic hem soecken door alle die werelt. Als die grave dat verstont so was hy verblijt ende seyde. o lieve neve neemt gelts ende goets genoch met u. ende gaet soecken mijnen sone. ende brenghet hem weder thuys. ic salt u so hogheliken lonen dat ghijs mi eeuweliken dancken sult. Evack beloofdet den grave ende hi nam orlof aen hem. ende hi ghinck sijn paert sadelen. ende reedt also wech door bosschen ende door haghen etsijtes sinen neve soecken.