Dat. XXIX. capittel.
NU gae ic daer ic die schoone ghedane vinden sal in haer camer die verblijden sal in mijnder maren ende tijdinghen die ic haer brenghen sal. sy is weert datmen haer eere doet want alle eerbaerheyt steect in haer ende alle edelheyt. ick segghe noch ende blijver by dat haer vadere een hertoghe/ grave/ oft coninc is. ende dat si aventuerlic verdoelt is nu dats daer Met deser talen so quam hi bi margrieten die hy mindelic groete ende si dancte hem seer. ende si vraechde na etsijtes waer dat hi was want si en sach hem niet noode twas rechte. want hij hadse verlost vander doot. Aldus moste si hem wel beminnen. ende liefde dragen nae sijnder verdienten ende weerde Evac seide o schoon maecht hi is bi sinen vader. om een bede te bidden. die hem die vader weet ick wel niet ontsegghen en sal. Margrieta vraechde evac wat beden mach dat sijn dye hi aen sinen vader begeert. Evac seide ghi weet wel dat wi allen rijden ten ternoye tot constantinobelen bi den keyser ende ghi soudt hier bliven. nu vreest hy voor u mesquame meer dan ghy selve doet. om dat ghijer eens by gheweest sijt. So wilt hi u mede voeren int landt van griecken. om dat ghi die feeste soudt aensien. Aldus come ic hier om dat ghi u bereet soudt maken om mede al daer te reysen. ende die feeste taensien. so weer di bevrijt hoopt hi van alle nyders tonghen. ende dit is sijn bede aen sinen vader den grave. aldus sijt u daer op bereet makende op u chierlicste. Margrieta dit horende dacht in haer selven. dits een grote getrouwe liefde. ende si ontstac in lancx so meer in minnen op etsijtes ende si seide. o evac getrouwe vrient ic werde haest bereet segt dat etsijtes mijnen lieve, ende ic sal mi stellen op mijn chierlicste nae sijn bevele. Met deser reden schieden si vanden anderen. ende margrieta bleef alleen haer ghereedt makende.