Dat. XV. capittel.
WATS mijn. hoe heeft miliefde bedwongen op een die schoonste die gracelicste van wesen diemen vinden mach in alle die werelt. dat is die over schone margrieta van lymborch des coopmans dochter. wiens edel schone wel volmaecthede mijn herte vierich ontsteect. dat men een ure van haer te sine dunct. M.iaer. Venus wat heb di aen mi versien. dat ghi mijn herte aldus doer schiet met uwen hettigen stralen. berovende mi mijn cracht/ sin ende memorie. O margrieta wel schoone bloeme. hoe luttel weet ghi dat ick behangen ben met uwer minnen. gevangen int nette van amoruesheden. O margrieta margrieta u vader en was noyt gheen coopman. mer het was een edelman also dijn habijt/ dijn wesen dijn wercken wel betonen. Want al u doen dat is edelre dan edel. ende alle edelhede die heeftse lief, ende si haet alle vileynicheden. ende bemint alle eerbaerheden. Ende dat sijn die punten die mi doen blaken int vier van minnen. ende schaemte verbiet mi haer mijnen last tondeckene. Hoe sal ict dan maken. Ay lacen ic en weet want ontseytse mi troost ic storve van drucke. nochtans voeget elcke maecht wel dat weygeren. Dus stont etchytes teghen hem selven ende claechde. beladen met groter fantesijen. hoe dat hijt maken mochte dat hy troost vercrege van haer die hem die sinnen ghestolen hadde.
Auteursrecht onbekend