Volksboek van Margarieta van Lymborch (1516)

Hoe dat Heyndric van Lymborch claechde. om dat verlies van sijnder suster Margarieta.

Dat vijfste capittel.

HOE gae ic aldus dolende in desen woude. verloren heb ic mijn vrienden te samen. vader / suster / ende iaghers ghemeene. ic vinde mi selven buten allen lieden. sonder kennisse te hebben van eenighe weghen heb ick ghedoelt al desen langhen nachte. O god heere schepper alder creatueren wat laet ghi gheschien. o vader here o suster margrieta ay lacen. ic vreese oft u die wilde dieren hebben verbeten. dat waer mijnder ionger herten een groot torment waer dat haer yet mesquame. hopen ende duchten is mi nu bi. O schone maria vrouwe sijt in harder hoeden want tis in u machte. want die u dienen ende eeren en suldi nemmermeer in gheender noot laten. mer staen se bi alst hem van noden is. dus hope ick oec op u moeder vol van gracien over vloyende fonteyne. dat ghi in hoeden wert van mijnder suster margriete. die wi onnoselyc verloren hebben. Met deser redene ende ander woerden quam heyndric so verre dat hi hoorde roepen moort moort. ende daer waren rovers die cooplieden af setten. ende beroefden hem lieden van haren goede. ende een coopman ontliep hem lieden. Heyndric dit siende ghinc onder die rovers. ende hi sloech onder den hoop. die rovers weerden hem lieden vaste mer si blevender doot Ende heyndric dwanck eenen rovere dat hi den waghen metten goede. dat die rovers die cooplieden genomen hadden voeren soude te lymborch in die stadt in sijns vaders hof dat die rover beloefde dat hi doen soude. also hi dede. ende heyndrick volchde soetelic van achtere. dus passeerden si so verre dat si quamen in die stadt van lymborch. Die hertoghe Otte heyndriex vader verblijde hem int sien. hi meende dat margrieta sijn dochtere ende heyndric te samen quamen. mer neensy lacen dies hy seer bedruct was ende seyde. o god vader heere. lieve heyn-

[p. 6]

dric sone en hebdi niet vernomen van margrieten dijnder liever sustere. O la cen vader seyde heyndrick neen ic. ic hoopte dat mijn suster by u hadde geweest maer ick hore wel neens. Doen seyde die moedere. o man ende sone nu is volcomen mijnen drome hoe dat mijn liefste goet gestolen was vanden dieven ay lacen dwelck nu also gheboert is. mijn moederlick herte dunct mi van rouwe breecken. o here dat ghise noyt mede naemt ter iacht. die ure die mach ic wel vervloecken. nye moeder en hadde dochter also lief. o mijn eenige schone dochtere hoe heb ick u aldus onnoseliken verloren dat si den almogende god gheclaeeht. Dus was die moeder seer bedruct ende in sorghen om haer dochtere alst reden was. Die hertoghe Otte van lymborch dede maken een beelt na sijnder dochter alle leens als si op daerde ghinck. in deen hant een witte roede. ende in dander hant eenen gouden appelle. daermen noch wonder af horen sal. Ende hoe die coopman sijn goet weder vercrijghen sal vanden hertoghe.