Het liedboek van Liisbet Ghoeyuaers

[p. 180]

tekstkritische noten

2,2 wouts: uit woude des. Laten regeert een genitief. Cf. Stoett, 2^e druk, pag. 103.
2,3 Doen ic tot minen gronde quam: toen ik mezelf doorgrondde.
3,2 mijns gronts: ook waarnemen heeft vaak een genitief. Cf. Stoett, 2^e druk, pag. 101.

XXXVII

⁺ Hed es natuere met v solaes^1,1
Wijs listich es v leere^1,2
Al heb ic v wijs noch gedient^1,3
Tot god wil ic my keeren

Ic heb gemint ic was verblint
Natuere en wouts niet laten
Doen ic tot minen gronde quam
Doe moest ict varen laten

Een knagen een wroegen ginc my an
Als ic mijns gronts neme ware
Dat ic met herten heb gemint
Dat wil ic laten varen

Och dat ic van hem ye sciet
Die my soe seere minde
En heb gedaen natueren raet
⁺ Geuolcht mier dommer sinne

Soe waric ga soe waric ben
Altoes soe moetic dincken
Die god met al sier herten mint
Hem seluen hy hem moet scincken

Ic hebbe gemint den eertscen troost
Daer op gerust met minnen
Geuolcht al mijnre sinlicheit
Hoe soudic god bekinnen

Och ihesus alder liefste heer
Ic en wil v niet verliesen
Voer al dat in die weerelt es
Wil ic v wt uerkiesen

+ 67ro

1,1 De eerste strofe van dit lied is blijkbaar verminkt. Lec. vroeg zich af of men voor de eerste regel niet kon lezen: Uut est, natuere, met u solaes.
Ik zou liever lezen: Adieu natuere adieu solaes. In B. Hölschers editie van Niederdeutsche Geistliche Lieder und Sprüche aus dem Münsterlande - Berlin, 1854 - vindt men n.l. op pag. 103 het volgende refrein:

Adde natur, adde solaes!
wu lustich is de here!
ick hebbe der wereld gedeynet fast,
ick wyl my van er keren.

Knuttel wijzigde in zijn registers de aanvangsregels als volgt:

Hadieu natuer hadieu solaes
Wijslistich es u leere

1,2 Wijs kan uit een verkeerd begrepen wie = hoe zijn ontstaan, al is het ook mogelijk dat het hier staat als synoniem van listich.

1,3 wijs is hier onverklaarbaar.

+ 67vo