Het liedboek van Liisbet Ghoeyuaers

[p. 175]

tekstkritische noten

De wijsaanduiding noemt een lied dat wij niet kennen.
1,2 des hemels scijn: het licht van de hemel.
4,2 een eeuwich scijn: men kan zich afvragen, of dit moet worden begrepen als een eeuwig licht - Cf. des hemels scijn 1,2 - of dat men in het woord scijn, verbonden met het bijv. n.w. eeuwich, alleen een van dat bijv. n.w. afgeleid woord moet lezen. Cf. Mnl. Wb. III, 528.
4.3 wel geraect: voortreffelijk.
7,5 ontsiet: vreest.

XXXIV

Op her esel ghy moet

een esel sijn.

De sancta maria virgine.

Die dageraet geet op ende fijn^1,1
Daer wt soe compt des hemels scijn
⁺ Dat is der maget sone
Hy woude hier neder comen tons
En laten sinen troone

Die ouer scone bruut ende maegt
Sy heeft den coninc best behaecht
Daer om heeft sy sijn minne
Sy es gemaect sijn aduocaet^2,4
Der ingelen coninginne

Die coninc sach die scone sale
Sy beuiel hem alsoe wale
Dat hi er in wonen quam
Bouen alle creaturen
Genuechte hy in haer nam

Sy brachte dat suete cleine kindekijn
Des vaders sone een eeuwich scijn
⁺ Sy es soe wel geraect
Al woude hy suegen in haren scoot
Hy heeftse selue gemaect

Ghy sijt dat hemelsce paradijs
In v soe wies dat godlijc rijs
En quam in deser tijt
Die in dat paradijs mocht gaen
Hy waer te mael verblijt

1,1 Vreemd is de aanwezigheid van ende fijn.

+ 63vo

2,4 sijn moet een vergissing zijn. Men zou ons verwachten.

+ 64ro

[p. 176]

6

O sterre der zee ghy sijt soe scoone

 

Ghy verblijt daer al den troone

 

En die te water sijn

 

Sy hebbe hope en troost alleene^6,4

 

aen uwen scoenen scijn

 

 

7

O scone wingaert rancke ghy sijt soe fier

 

V rueke verdrijft dat helsce dier

 

⁺ Ende houtten in uwen bant

 

Edel vrouwe ghy mochten dwingen

 

Want hy ontsiet v hant

 

 

8

Ghy sijt die roose in iherico

 

Ghy maket hemel ende eerde vro

 

Met uwer sueticheit

 

Hulpt ons vrouwe na deser tijt

 

In de eeuwige salicheit

6,4 hebbe: hier is waarschijnlijk een afkortingsteken vergeten.

+ 64vo