Liederen der orde van St. Peter, voor de loge De zon
(1781)–Anoniem Liederen der Orde van St. Peter, voor de loge De zon– Auteursrechtvrij
[pagina 78]
| |
[pagina 79]
| |
zeden Met verrukking onder vond, Heeft geen
schoonheid hoe beval_________________
___ lig Hoe behaaglijk, hoe lieftallig Buiten
u mij ooit gewond. buiten u mij ooit gewond.
| |
[pagina 80]
| |
Door uw gaaven op___ge-
too__gen Zag ik somtijds u be-
reid Om op mij uw flonkrend
oo__gen Neer te slaan met minzaam-
| |
[pagina 81]
| |
heid.____________________
Neer te slaan met min__zaamheid.
____ Welk een streeling voor mijn
zinnen. Niets dat on__der s'Hemels
tinnen Buiten u mijn wenschen vleid.
| |
[pagina 82]
| |
'k Zag u vaak myn schuld vergeeten,
Als ik van 't verëischt ontzag
My by u niet had gekweeten;
Dies ik vrolyk juichen mag:
Want het zoetst der lentedagen bis.
Kan my min dan gy behaagen.
Buiten u zie ik geen dag. bis.
Schat of glorie, pracht of weelde,
Niets, hoe grootsch, hoe ryk het zy,
Niets, wat ik my ooit verbeeldde,
Haalt in 't minst by uw waardy. bis.
't Feestgeluid van stem en snaaren
Kan my geen vernoeging baaren.
Buiten u verveelt het my. bis.
Als de zorgen my bejeegnen,
Maakt my uw gezicht gezond.
Wie toch smaakt dien gy wilt zeegnen,
Een' onäangenaamen stond?
Poot moog' Rozemond verwachten: bis.
Maar ik vind, in myn gedachten,
Buiten u geen Rozemond. bis.
| |
[pagina 83]
| |
Wie kan u naar waarde roemen?
Vriendschap! myn geliefde vreugd!
Ydeltuiten draagen bloemen,
Maar de Lauwer voegt uw Deugd. bis.
Welk geluk my ooit verblydde,
'k Weet hier niets, dat t'allen tyde
Buiten u myn hart verheugt. bis.
Vrinden, die uit zuivere achting
Kuische Vriendschap pryst en eert
Zo uit zucht als pligtbetrachting!
Denkt dat ze in myn ziel regeert.
Laat me uw Vriendschap nooit begeeven! bis.
Want niets weet ik, dat in 't leven
Buiten haar myn heil vermeêrt. bis.
|
|