Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Een ander ghesicht oft visioen, dat Daniel ghesien heeft

Dat .viij. Capittel.

1

⁺INden derden Iare des Conincrijcx des conincx Beltsazar, openbaerde mi Daniel een visioen, nae tgene dat mi eerst geopenbaert was,

+ A vers 1

2

Ia ic sach inden gesichte, ende was doen ic dat gesicht sach, tot Susan, in die hooftstat, inden lande Elam (oft Persen) Ende in dat visioen docht mi dat ic was aen dat water Vlai,

3

Ende ic hief mijn oogen op ende sach ende siet, eenen ram stont voor dat watere, die hadde twee hooge hoornen, Nochtans den eenen hoogher dan den anderen, Ende dat hoochste wies eerst achter na,

4

Ic sach dat dyen ram metten hoornen stiet tegen dat Westen, teghent Noorden, ende teghen dat Zuyden, Ende geen dier en conde van hem staende ghebliuen, Ende van zijn gewelt en mocht hem nyemant beschermen, Mer hi bedreef dat hi woude, ende wert groot.

5

Ende als ic daer op mercte, So quam daer eenen geyten boc van dat Westen herwaerts, ouer dat ganssce aertrijc, recht oft hi die aerde niet geraect en hadde, Dezen boc hadde een zeer schoonen hoorne tusscen zijn oogen,

6

Ende hi quam al totten ramme, die twee hoornen hadde dien ick te vooren hadde sien staen voor dat water, Ende hi liep den seluen toe met een tooornige macht,

7

Ende ic sach, dat hy zeer na bi den ramme quam, Ende hi vergramde op hem, Ende hi stiet den ramme alsoo dat hy hem sine twee hoornen in stucken brac, Ende die ramme (oft weder) en hadde geen cracht, dat hi teghen hem hadde moghen staende blijuen, Mer hi werp hem ter nedere, ende vertradt hem, dat ooc niemant den ramme en mochte van sijn gewelt verlossen,

8

Ende dien geyten bock wies zeer groot, Ende doen hy opt sterckste geworden was, soo wert hem den grooten hoorn ooc gebroken, Ende doen wiessen hem in dye stede vier andere scoone hoornen, tegen die vier winden des hemels.

9

⁺Ende wt eenen van dien vier hoornen wies noch eenen cleenen hoorne, die wies bouen maten groot, teghen dat Zuyden, teghen dat Oosten, ende teghen dat schoone weerde lustich landt.

+ B vers 9

10

Ende het wyes tot aen des hemels heyr toe, Ende het werp sommighe daer af, ende vanden sterren ter aerden, ende vertradtse,

11

Ia het wyes al totten Prince des heyrs, Ende nam van hem wech dat daghelicx offer, ende verwoeste dye wooninghe zijns Heylichdoms,

12

ende hem wert alsulcke macht ghegeuen teghen dat daghelicx offer, om der sonden wille, Iae alsoo ooc dat hy dye waerheyt ter neder sloech, Ende so wat hi dede, dattet hem gelucken moeste.

13

Op dat hoorde ic eenen heyligen spreken, ende dye selue heylige sprac tot eenen die daer vraechde, Hoe langhe sal doch dueren sulcken gesicht van dat daghelicx offere? ende van der sonden?

14

om welcker wille dese verwoestinge geschyet? alsoo, dat beyde dat Heylichdom, ende dat heyr vertreden sal worden? Ende hy antwoorde my, Daer zijn twee dusent ende drie hondert dagen, vanden auont totten morgen te rekenen, Dan sal dat Heylichdom weder ghewijt worden.

15

Ende doen ic Daniel sulcken gesicht sach, ende geerne verstaen had, Siet, Doen stont voor mi Gabriel als een man,

16

Ende ic hoorde tusschen dat water, Vlay eens menschen stemme, Die riep ende sprac, O Gabriel, Legt desen dat gesicht wt, dat hijt verstae,

17

Ende hi quam na bi mi, Ende ick verscricte doen hi quam, Ende ic viel op mijn aensicht, Doen sprac hi tot my, O du menschen kindt, weet, dat dit visioen eerst in dye tijt volbracht sal worden,

18

Ende doen hi nv met mi sprac, so sanck ic in onmachte neder ter aerden op mijn aensicht. Maer hi taste my aen ende hief my op, dat ick stondt,

19

Ende hy sprack, Syedt ick wil v verthoonen, hoe dattet ghaen sal, in dyen tijdt der laetster toornicheyt, ⁺ Want dat eynde heeft sinen bestelden tijt.

+ C vers 19

20

Den ramme met twee hoornen, dien ghi ghesien hebt, dat sijn die Coningen in Media ende Persia,

21

Mer den gheyten bock, dat is die Coninc in Griecken lant, Den groten hoorne tusschen sijn oogen, dat is die eerste coninc,

22

Mer dat daer vier hoornen in des ghebroken hoorns stede wiessen, bediet, dat vier Conincrijcken van desen volcke op staen sullen, maer niet so machtich als hi was.

23

Nae dese conincrijcken, als die ouertredinge groot geworden is, So sal daer op staen een wreedt listich Coninc, ende van eenen onbescaemden aensichte, Die sal machtich zijn, Maer nochtans niet door zijn eygen cracht,

24

Hy sal wonderlijcken verdestrueren, Ende so wat hi begint dat sal wel met hem gelucken, dat hijt volbrenge, Hy sal die sterke, tsamen met den heiligen volcke verstroyen

25

Ende het bedroch sal hem door sijn subtijlheyt wel gelucken, Ende hi sal hem in zijnder herten verheffen, In zijnder weluaert sal hijer vele bederuen, Ende hi sal hem opheffen tegen den Prince alder Princen, Maer hi sal sonder ghewelt vergaen ende te niete comen.

26

Dit ghesicht vanden auont ende morgen, dat v gheseyt is, dat is warachtich, Mer ghi sult dit ghesicht heymelic houden, Want daer is noch eenen langen tijt achter,

27

Ende ic Daniel wert gansch cranck, dat ic sommige dagen sieck lach, Daer na doen ic weder

[p. *]

op quam, so beschicte ic des Conincx saken, Ende ic verwonderde my van dit ghesicht, Maer niemandt en wasser diet mi onderwees.