Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Eenen droom, vanden vier Conincrijcken welcken Daniel ghedroomt, ende bediet heeft.

Dat .vij. Capittel.

[afbeelding]

1

⁺INden eersten iare Beltsazer des Conincx tot Babel, hadde Daniel eenen droom ende ghesichte op zijn bedde, Ende screef den seluen droom, Ende hy begreep hem alsoo,

+ A vers 1

2

Ick Daniel sach een ghesichte inder nacht. Ende siet, Die vier winden onder den hemel die stormden tegen malcanderen op die groote zee,

3

Ende vier groote beesten clommen herwaerdts op, wt der zee, Ende eens yeghelijcx ghedaente was verscheyden.

4

Dat eerste gelijc eenen leeuwe, ende hadde vlogelen als eenen aernt, Ic sach doe ter tijt toe dat hem dye vlogelen wtgeruct worden, ende het wert vander aerden wech genomen, Ende het stont op sine voeten gelijc een mensche, Ende hem wert des menschen hert ghegeuen.

5

⁺Ende siet dat ander dier daer nae, was gelijc eenen Beyre, Ende het stont op zijn een side, Ende hadde in sinen muyle tusschen sine tanden, drie groote lange tanden, Ende men sprac tot hem. Staet op, ende verslint veel vleeschs.

+ B vers 5

6

Na desen sach ic, ende siet, een ander beeste, die ghelijc was eenen Lupaert, dat hadde vier vloghelen, als een vogel op sinen rugghe, Ende dye selue beeste hadde ooc vier hoofden, Ende hem wert ghewelt gegeuen.

7

Na dese sach ic, inden gesichte, inder nacht, Ende siet dat vierde dier was vreeselick ende grouwelic, ende bouen maten sterc, Ende het hadde grote yseren tanden. Ende het verslinde omtrent hem, ende het vermaelde. Ende dat daer ouerschoot, dat vertradt met sine voeten, Ende het was ooc veel anders, dan die voorseide, Ende het hadde thien hoornen

8

Doen ick dye hoornen waer nam, Siet, soo quam daer noch een ander cleyn hoornken voordt tusschen die selue. Vanden welcken dye drye voorste hoornen wtgheruckt worden, Ende siedt den seluen hoorn had de ooghen als menschen ooghen, Ende eenen muyle die sprac groote vermetelike dinghen.

9

Sulcx sach ick aen, tot dat haer stoelen gheset worden, Ende dye Oude stelde hem ter neder, Sijn cleedt was snee widt, Ende dat hayr sijns hoofts, ghelijck reyn wolle, Sijnen stoel was enckel vier vlammen. Ende sijn raders als een bernende vier,

10

Ende vanden seluen ghinck wt een langhe vierighe strale, Duysentmael duysent dienden hem, Ende thien hondertmael, duysent stonden voor hem, Dat oordeel wert ghehouden Ende die boecken werden opgedaen.

11

Ick sach toe, om der redenen wil, der grooter vermetelijcker woorden, ⁺ dye den hoorne sprack, Ick sach toe, tot dat dat dier ghedoot werdt, ende dat zijn lijf verghinc, ende dattet in dat vier gheworpen werdt,

+ C vers 11

12

Ende dat der andere beesten ghewelt ooc wt was, want daer was eenen tijdt ende stondt bestelt, hoe langhe dat eens yeghelijcx ghewelt dueren soude.

13

Ic sach in desen ghesichte des nachts, Ende siedt daer quam een in dye wolcken des hemels, ghelijck eens menschen soon, dye reycte al totten Ouden bedaechden toe, Ende die wert voor den seluen ghebracht

14

Die gaf hem eere ghewelt, ende dat rijck, dat hem alle landen ende lieden dienen souden, Sijn ghewelt is eewich dat niet en vergaet, Ende zijn Conincrijc en heeft geen eynde,

15

Ende ick Daniel verwonderde my daer van Ende alsulcken gesichte veruaerde mi,

16

ende ic ginc tot eenen vanden genen, die daer omme stonden ende bat hem, dat hi mi van alle den dingen een onderwijsinge gheuen soude,

17

Ende hy sprac met mi, ende hi bewees my, wat dat bediede.

Dese vier groote beesten bedieden vier Conincrijcken dye op der aerden comen sullen,

18

Maer dye heyligen des Alderhoochsten sullen dat rijc in nemen ende sullent altoos ende eewelic besitten.

[p. *]

19

Daer nae hadde ic geerne die waerheyt geweten van die vierde beeste die welcke heel anders was dan die andere alle tsamen, seer grouwelijc, vanden welcken die tanden yseren, ende dye naghelen oft clauwen metalen waren, Dwelcke verslinde ende vermaeldet al rontomme hem, Ende dat ouergebleuen vertradt met sinen voeten. ⁺

+ Ap. xiij iiij.Esd xiiij.

20

Ende van dye thien hoornen op zijn hooft, Ende vanden anderen hoorne die daer quam vanden welcken drie hoornen af vielen, ende die oogen hadde, ende eenen muyle, die welcke groote opgeblasen dingen sprac, ende die grooter was, dan dye gene dye neffens hem stonden,

21

Ende ic sach den seluen hoorne strijden ende campen tegen haer,

22

ter tijt toe, dat die Oude bedaechde quam, ende dat oordeel hielt voor die heyligen des Alderhoochsten Ende tot dat die tijt quam dat dye heilighen dat rijc in namen.

23

⁺Hi antwoorde mi alsoo. Die vierde beeste, die sal dat vierde rijc opter aerden zijn, Dwelcke machtiger zijn sal dan alle andere rijcken, Het sal landen verslinden, vertreden ende vermalen,

+ D vers 23

24

Dese thien hoornen bedieden thien Coningen, dye wt dat selue rijck opstaen sullen.

Na die selue sal een ander opcomen, dye sal machtiger zijn dan eenich vanden voorseyden, Ende hi sal drye Coningen vernederen,

25

Hi sal tegen den alderhoochsten lasteringe spreken, Ende die heyligen des Alderhoochsten sal hy verdestrueren, Ende hy sal hem vermeten ende onderwinden die tijden ende wetten te veranderen, Ende si sullen hem in zijnder hant ouer gegeuen worden, tot een tijt ende twee tijden, ende een halue.

26

Daer na sal dat gerecht ende oordeel ghehouden worden, Dan sal hem zijn gewelt genomen worden, also ooc, dat hy gansschelijcken te gronde wt geroeyt ende vernielt sal worden,

27

Maer dat Conincrijc gewelt, ende macht, onder den gansschen hemel, sal den heylighen volcke des Alderhoochsten gegeuen worden, Wyens rijc eewich is, Ende alle gewelt sal hem dienen ende gehoorsaem zijn,

28

Dit was deynde van die sprake.

Mer ic Daniel wert in mijne ghedachten seer bedroeft, dat ic mijn verwe verloos, Nochtans hiel ick dese redene wel in mijne herte.