Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Die destructie Hierusalems wordt hier in een ghelijckenisse verthoont.

Dat .xxiiij. Capittel.

1

⁺ENde dat woordt des HEREN geschiede tot mi, inden negenden iare, opten thienden dach der thiender maendt, Ende sprac.

+ A vers 1

2

Du menschen kindt, Scrijft desen dach van huyden, Ia effen dat puntken des teghenwoordighen daechs, Want dye Babiloonische coninck heeft hem effen huyden op desen dach gewapent tegen Hierusalem.

3

Ende gheeft den onghehoorsamen volcke een raetsel oft gelijckenisse, ende segt tot haer. Also spreeckt dye HERE God, Bereet di eenen siepot, dye sedt by ende ghiet water daer in,

4

Doet dye stucken tsamen daer in, die daer in hooren, ende dye beste stucken, dye lendenen ende schouderen, ende vulten met dye beste merchbeenen,

5

Neemt dat beste vanden schape, ende maeckt een vier daer onder, ende eenen hoop merchstucken, om te koken, ende latet herteliken sieden, ende dye merchbeenen oft stucken wel ouerwallen.

6

Daeromme seydt dye HEERE God, O wee der moordadischer stadt, dye alsulcken siepot is, daer noch dat gebraden aenhangt, ende en wil nyedt af gaen. Doet deen stuck na dander wt, men en behoeft gheen lodt daer om te werpen, welcke dat eerste wt sal,

7

Wandt haer bloedt is noch in hen, dwelcke si op eenen harden blooten keysteen, ende niet op dye aerde en heeft wtgheschudt, datment doch hadde mogen met aerde toescarren, ende bedecken.

8

Ende daerom heb ick haer dat selue bloet laten op eenen blooten harden keysteen scudden, op dattet niet toe gescarst noch bedect en soude worden, dat also die verbolgentheyt op haer quame ende gewroken worde.

9

Daerom spreect dye HERE God also. O wee v bloetdorstighe stadt, dye ick tot eenen grooten viere wil maken.

10

Draecht slechts veel houdts aen, Stoockt dat vier aen, dattet vleesch wel siede, Doet daer wel wortelen in, dat die merchbeenen wel aenbernen ende wtdroghen,

11

Legget ooc den siepot ydel op dye gloeyte, op dat hi wel heet, ende zijn coper wel door gloeyich worde oft zijn onreynicheyt, versmelten, ende zijn aengebernt, ende roest woude af gaen,

12

Mer dat aenghebernt, hoe seer dat hi bernt, en wil niedt af gaen, Want het is te seer aenghebernt, Den roest moet int vier wtgheberndt worden.

13

Dijne onreynicheit is also seer verhardt, dat oft ick v al gheern reynighen woude, so en wilt ghy v nochtans niet laten reynigen, van dijnder onreynicheydt Daeromme en moecht ghi voort meer niedt reyn gheworden, ter tijt toe dat mijn gramscappe haer aen v vercoelt hebbe,

14

Ick die HERE hebt gesproken, Het sal comen, Ic wilt doen, ende niet vertoeuen. Ick en wil niet sparen, noch mi laten berouwen, Mer si sullen v oordeelen, na dyen dat ghi geleeft, ende gedaen hebt, seyt die HERE God.

15

Ende des HEREN woort ghesciede tot my, ende sprac.

16

⁺Du menschen kint, siet, Ick wil v uwer ooghen lust door een plaghe wech nemen, Mer ghi en sult nochtans nyet claghen, noch weenen, noch eenen traen laten,

+ B vers 16

17

Heymelick moecht ghi suchten, mer gheen dooden claghe en sult ghy maken, Maer dijn huyue ende cyeraedt sulstu aendoen, ende dijne schoenen aentrecken. En bedect dijn aensicht niet, noch en eet gheen claechbroot

18

Ende doen ick tsmorghens vroech totten volcke sprack, soo sterf my des auondts mijn wijf, Ende des anderen morghens dede ick gelijc als mi beuolen was.

19

Ende dat volc sprac tot mi, En wilt ghi ons dan nyet seggen, wat ons dat beduyt, dat ghi doet?

20

Ende ic sprack tot haer, Die HERE heeft tot my gesproken ende geseyt,

21

Segt den huyse Israels, dat die HERE God also spreect. Siet, ic wil mijn Heylichdom uwen grootsten troost, den lust uwer ooghen, ende ws herten wunsche ontheylighen, Ende uwe sonen ende dochteren dye ghi verlaten moet, dye sullen metten sweerde vergaen,

22

Ende ghy moet doen als ick gedaen hebbe. Vwe aensicht en moet ghy niedt bedecken, Ende dat claechbroot niedt eten,

23

Maer ghi moet v huyue ende cyeraedt op v hooft setten, Ende uwe schoenen aen

[p. *]

trecken. Ghi en sult noch claghen, noch weenen Mer in uwe sonden versmachten, ende onder malcanderen rouwe draghen ende suchten,

24

ende Hezekiel sal also uwe beduytteeken zijn, dat ghi doen moet als hi gedaen heeft, als dat comen sal. Waer mede dat ghi leert, dat ic die Here god si.

25

Ende du menschen kint, Ter tijt als ick wech nemen sal van haer hare macht, ende troost, den lust haerder oogen ende haerder herten wunssche, hare sonen ende dochteren.

26

Ia ter seluer tijt, so sal een dye ontlopen is, tot v comen, ende salt v te kennen gheuen,

27

Ter seluer tijt, sal dijnen mont teghen haer opgedaen worden dat ghi spreken sult, ende niet meer stomme sijn en sult. Want ghy moet haer bedyet teeken sijn, op dat si weten, dat ic die HERE si.