Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Hi vermaent tvolck van Israel der weldaden ende liefden, dye God altoos haer bewesen heeft, bysonder doen hise wt Egipten leyde, so en heeft hise noyt verlaten noch verstooten, also en sal hise oock nv niet verstooten. Maer hi salse in ghenaden weder op nemen, Ende verstaet onder die lichamelijcke belofte dye roepinghe der Heydenen, ende die goeden, die door Christum verleent worden.

Dat .xxxi. Capittel.

1

⁺TEr seluer tijt spreeckt dye HEERE, ⁺ Ick wil aller der gheslachten Israhels God sijn, ende si sullen mijn volck sijn, Alsoo spreect die HEERE,

+ A vers 1

+ Nu. xix deu. viij.

2

Dat volck dat ouer bleef inder woestijnen vanden sweerde, dat vant genade, ende Israel tooch henen tot sijnder rusten.

3

Die HERE is my verschenen in verren landen. Ic hebbe v met eewiger liefden bemint, daeromme hebbe ic v tot my ghetoghen wt loutere goedertierenheyt.

4

Wel aen, o ghi dochter Israels, ick wil v wederomme timmeren dat ghi stijf ende vast sult sijn. Ghy sult noch vrolick trommen, ende wtgaen aenden dansch.

5

Ghy sult wederomme wijngaertackers planten aenden bergen Samarie, Ende dye wijngaerdeniers sullen planten, ende daer toe singhen,

6

Want den tijt sal noch comen, dat die wachters opten geberchte Ephraim roepen sullen. Wel op, Laet ons henen opgaen tot Sion, tot onsen HERE God.

7

Want also spreeckt die HERE, Roept van Iacobs wegen met vruechden, ende iuycht aen dye heyrstraten der Heydenen, Roept luyde, singhet ende segget. O HERE helpt dijn volc, dye ouerghebleuene in Israhel.

8

Syet, ick wilse wt den noortschen landen brenghen, ende haer vergaderen vanden eynden der werelt, met den blinden, lammen, beuruchten, ende die int kinderbedde ligghen, dat si met groten hoopen weder herwaerts comen sullen,

9

Si sijn met weenen wech ghetoghen, Maer met vruechden wil ickse weder hier brenghen. Ick wil haer leyden aen dye waterbeken op die effen straten, op dat si haer nyedt en stooten. Want ic wil Israels vader sijn, ende Ephraim sal mijn eerste gheboren sijn.

[p. *]

10

⁺O ghy Heydenen hoort dat woordt des HEEREN, ⁺ ende vercondiget dat verre in dye eylanden, ende segt, dye Israel verstroyt heeft, dye sal hem ooc weder vergaderen, ende sal hem hoeden, gelijck een herder zijn cudde,

+ B vers 10

+ ge. xxvij roma. ij. ende .ix.

11

wandt dye HERE sal Iacob verlossen, ende vander handt des machtighen ontrucken.

12

Ende si sullen comen, ende op dye hoochten Syon iuychen. Ende totten gauen des HEREN sullen si haer versamen, te weten totten tarwe, most, olye ionge scapen, ende calueren. Ia dat haer herte sal zijn ghemoeyt, ghelijck eenen wel ghewaterden hof. Wandt si en sullen niet meer hongeren (oft becommerdt zijn)

13

Dan sullen dye ioncfrouwen vrolick aenden dansse sijn, daer toe oock dye ionghe ghesellen metten ouden, deen metten anderen. Want ick wil haer trueren in blijscappe verkeeren, ende wilse troosten, ende verblijden na hare bedructheyt.

14

Ick wil dye herten der Priesteren vol vruechden maken. Ende mijn volck sal met mijnen gauen veruult worden spreect die HERE.

15

Also spreeckt dye HERE, ⁺ Dye stemme des clagens, weenens, ende der bitterheyt, is tot inden hemel op gecomen. Rachel beweende hare kinderen, ende en wilde haer nyet laten troosten ouer hare kinderen. Want si nerghens meer en waren.

+ God geuet tgeloue, ende maeckt den mensche oprecht. Psal. xxxvij. xviij. ende xxviij. Iob. xiij Eze. xx. i.Es. ix.

16

Maer dye HERE spreect also. Laet dijn schreyen ende weenen, ende dye tranen dijnre ooghen houdt op. Want dijnen arbeyt sal geloont worden seydt die HEERE.

17

Si sullen weder wt der vyanden lant comen. Maer dijne nacomelinghen sullen haer dyes vertroosten, spreeckt dye HERE, dat dijn kinderen weder in haer comen sullen.

18

Ick hebbe oock wel ghehoort, hoe dat Ephraim claghet. ⁺ O HERE du hebste my ghestraft, ende dijne castijdinghe hebbe ic aenghenomen, ghelijck als een ongetemt kalf, Bekeert ghy mi, so worde ic bekeert Want ghy HERE zijt mijn God,

+ C vers 18

19

Wandt soo haest als ghy my bekeert, so sal ic my beteren. Ende so geringhe als ic dat verstae, so sal ic op mijne dgye staen Wandt voorwaer scandelijcke dingen hebbe ic gedaen en stae beschaemt, want ic moet lijden den spot dye ick voormaels verdient hebbe.

20

En is Ephraim niet mijn weerde soon? ende mijn ghetrouwe kint? daer ick mede vrolick geweest, ende gespeelt hebbe? Want sint die eerste woorden dye ic met hem gehadt hebbe, ben ic zijns ghedachtich, daeromme clopt oock mijn herte nae hem, dat ick ghewillichlijck sijnder ontfermen wille, spreeckt die HERE,

21

Richt v een merck (oft ghedenckenisse op) Ende stelt v een truer teeken, ende richt v herte op die bane der straten, dye ghy wandelen sultste, ende keert wederomme O ghy dochter Israels, keert weder, tot dese dijne steden,

22

Hoe lange wilt ghy doch herwaerts ende gints omgaen, o ghy afuallighe dochter? die ick weder brenghen wil? Wandt die HERE sal wat nyeus opter aerden doen, dat dye haer voormaels ghelijck als wijuen ghehadt hebben, dye sullen mannen sijn.

23

Want also spreeckt dye HERE der heyrscharen Godt Israhels. Men sal noch dit woordt spreken inden lande Iuda, ende in sine steden, als ickse wter geuanghenisse gebrocht hebbe, o ghi heylige berch die HERE, die schoone bruydegom, der gerechticheyt, make v vruchtbaer, ende segene v.

24

Ende daer sal Iuda woonen met alle hare steden, ende daer toe ackerlieden ende herders.

25

Want ic wil die hongerighe sielen versaden, ende dye becommerde sielen vertroosten.

26

Doen ic dit hoorde, quam ick weder tot my seluen, ende bedacht my, ghelijc oft ic van eenen soeten slaep ontwaect ware.

27

⁺Siet, dye tijt coemt, spreect die HERE, dat ick dat huys Israels, ende dat huys Iuda, met menscen ende met beesten besayen sal

+ D vers 27

28

Ende ghelijc als ic neerstich gheweest ben haer wt te iaghen, te verstroyen, in stucken te breken, te verderuen, ende te plaghen (oft castijen) Also sal ic weder wacker zijn, om haer te bouwen, ende te planten seyt die HERE.

29

Ter seluer tijt en salmen nyet meer segghen Dye vaders hebben suere druyuen geten, ende der kinderen tanden zijn boomich stomp, of sleych geworden.

30

Mer een yegelijc sal om zijnder eygender misdaets wille steruen Ende so wat mensche dat dye suere druyuen eten sal, dyen sullen sine tanden boomich, stomp, oft sleych worden.

31

Syet die tijt comt spreect die HERE, dat ic metten huyse Israels, ende metten huyse Iuda een nieuwe verbont (of compact) maken sal,

32

nyedt gelijc dat verbont dat ic met haren vaderen ghemaect hebbe doen icse byder hant nam, ende wt Egipten lant leyde, welcke mijn verbont si niet ghehouden en hebben. Waeromme icse ghedwonghen hebbe, spreect die HERE,

33

Maer dit sal dat verbont sijn, dat ic metten kinderen Israhels maken wil, na deser tijt spreect die HERE.

Ic wil mijn wet in hare binnenste siele in planten, ende ick wilt haer in hare herte schrijuen. Ende ic wil haer Godt sijn, ende si sullen mijn volc zijn,

34

Ende nyemant en sal voortaen sinen naesten, noch sinen broeder leeren ende segghen. Kent den HERE. Maer si sullen mi alte samen kennen, beyde cleyne ende groot, spreeckt dye HERE Wandt ic wil haer hare misdaet vergheuen, ende haerder sonden nemmermeer gedencken.

35

⁺Also seydt die HERE, die die sonne den dach, ende die mane ende sterren, den nacht na haren loop, tot eenen licht ghegeuen heeft, die dat meyre beweecht, dat sine goluen bruisen. Sinen name is, Die HERE der heyrscaren.

+ E vers 35

36

Wanneer nv sulcke ordinancie voor mijnen aensichte vergaen sal, spreect dye HERE, so sal ooc dat zaet Israhels op houden, dattet voor my gheen volck meer zijn en sal.

37

Also seit die HERE. Ghelijc als den hemel bouen niet en mach ghemeten worden, ende den gront des aertrijcx hier onder niet en mach doorsocht worden, also en wil ic oock dat gansche zaet Israels, om alle haerder misdaden wille niet verwerpen, spreect die HERE.

38

Siet, die tijt coemt, seydt die HERE, dat dye stadt des HEREN sal getimmert worden, vanden toorne Hananeel aen, tot aen dye hoecpoorte toe.

39

Ende van daer zalmen dat richtsnoer neffens den seluen wijder wttrecken, totten hoeuele Garez toe. Ende het sal hem tot Gaad omme keeren,

40

Ende dat ghanssche dal der dooder lichamen, ende der asschen plaetse, metten geheelen dooden acker, totten beken Kidron toe. Ende van daer totten hoecke der peerden poorte toe, teghen dat oosten. Aldaer ooc dat Heylichdom des HEEREN ghestelt sal worden. Ende si en sal nimmermeer af ghebroken, noch verkeert worden.