Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

Die propheet betuycht inder gheuangenisse sine leeringhe metter daet. Te weten, datse God weder wt der geuanckenissen verlossen sal. Ende daerom coopt hi eenen acker.

Dat .xxxij. Capittel

1

⁺DIt is dat woordt, dat vanden HERE gheschiede tot Ieremiam, inden tienden iare Zedekie des coninckx Iuda, welcke gheweest is dat achtiende iare des conincx NebucadNezars.

+ A vers 1

2

Doen hadde dat heyr des conincx tot Babel al geheel Ierusalem beleghert, Maer dye propheet Ieremias lach gheuanghen inden voorhof der gheuanghenissen, die inden huyse des coninckx Iuda was,

3

daer hem Zedekias die Coninck Iuda hadde doen leggen, Daeromme

[p. *]

dat hi alsoo ghepropheteert hadde. Die HEERE heeft also ghesproken. Siet ic wil dese stadt geuen inden handen des Babylonischen conincx, ende hy salse in nemen.

4

Ende Zedekias die coninck Iuda en sal den Chaldeen niet ontloopen connen, Maer ick wil hem den coninck tot Babel inden handen gheuen, dat hi ooc mondelijcken met hem spreken, ende met sinen ooghen hem aensien sal.

5

Ende hy sal Zedekiam tot Babylonien voeren, Ende aldaer sal hi oock blijuen, tot dat ic hem versoecken sal, spreect die HERE, Ende oft ghy al teghen die Chaldeen bestaet te strijden, soo en salt nochtans niet wel ghelucken.

6

Ende Ieremias antwoorde, Dat woort des HEREN is tot mi gheschiet alsoo, ende sprac.

7

Siet Hananeel die sone Sallum, ⁺ dijns ooms soon sal tot v comen, ende v segghen, dat ghi den acker, die tot Anathoth leghet, coopen wilt, want ghi vander maechscappen weghen dat naeste recht daer toe hebt, dat ghi hem lost, ende coopt.

+ B vers 7

8

Also quam Hananeel mijns ooms sone, ghelijck die HERE gheseyt gadde voor den hof des gheuangenissen, ende sprack tot mi. Lieue coopt doch mijnen acker, die tot Anathoth inden lande BenIamin leghet, wandt ghi hebt erfrecht (oft naerderschap) daer aen, ende ghy sijt die naeste, lieue, coopt hem doch.

9

Doen mercte ick dattet des HEEREN woordt was, ende ick cocht den acker van Hananeel mijns ooms soon, tot Anathoth, ende ick woech hem dat ghelt daer seuen siklen, ende thien silueren penninghen,

10

ende ick liet eenen brief scrijuen, ende besegelen, ende nam tuygen daer toe, ende ic woech dat ghelt daer in eender waghen.

11

Ende ick nam alsoo den coopbrief, nae dat hy beseghelt ende ghelesen was, ende oock een copye (oft wtscrift)

12

Ende ick ghaf den coopbrief Baruch, den sone Nerie, des soons Maasie, inder teghenwoordicheyt Hananeel, mijns ooms sone, ende der ghetuyghen dye inden brief ghescreuen stonden, ende alder Ioden, dye inden houe des gheuanghenissen daer by waren.

13

Ende ick beual Baruch voor haren ooghen, ende sprack.

14

Also seyt die HERE der heyrscharen, God Israhels. Neemt desen beseghelden coopbrief, ende dat wtscrift, ende legtse in een aerden vat, op dat si langhe dueren moghen,

15

want alsoo spreect die HEERE der heyrscharen, God Israels. Daer sullen noch huysen, ackers ende wijnghaerden beseten worden in desen lande.

16

⁺Ende doen ick den coopbrief Baruch, den sone Nerie ghegheuen hadde, badt ic den HERE also. ⁺

+ C vers 16

+ Gene. i. Deut. v

17

Ach HERE God, siet, ghy sijt dye hemel ende aerde ghemaect hebt, door dijne groote cracht, ende door dijnen wtgherecten arme, ende daer en is geen dinck v onmoghelick,

18

Ghi bewijst barmherticheyt in veel duysenden, ende ghy betaelt die misdaet der vaderen inden schoot der kinderen, die na haer comen, Ghi sijt dye groote ende stercke God, wiens name is, die HERE der heyrscharen

19

groot van raden, ende machtich van dade, Dijne ooghen staen open op alle die weghen der menschen kinderen, also dat ghi eenen yeghelijcken vergeldet na sine wegen, ende na die vruchten sijnder vindinghen,

20

Ghi die in Egypten groote teekenen ende wonderlijcke wercken ghedaen hebt, als wi op desen tegenwoordigen dach bekennen, aenden volcke Israels, ende aenden seluen luyden, op dat ghi dijnen naem groot soudt maken, als wi noch huyden sdaechs sien.

21

Ende ghi hebt dijn volc Israels wt Egypten gheuoert, door teekenen, ende wonderen, door een stercke hant, met eenen wtgestrecten arme, ende met grote veruaernissen,

22

Ende ghi hebt haer dit lant ingegeuen, ghelijc ghi haren vooruaderen belooft ende ghesworen haddeste, dat ghi haer gheuen woudeste, een lant daer honich ende melc in vloeyde.

23

Doen si nv daer in quamen, ende dat besaten, en waren si dijnre stemme niet ghehoorsaem, noch en wandelden niet in dijne ghesetten, Ende alle dat ghy haer gheboden hadt dat si doen souden, dat lieten si, Ende daeromme coemt ooc alle dat ongeluck ouer haer.

24

Siet, dese stadt is nv beschanst om in te nemen, ende sal ghewonnen worden vanden Chaldeen, dyese beligghen metten sweerde, hongher ende pestilentie. Ende so wat ghi ghesproken hebt, dat sal ouer haer comen, want siet, alle dinghen sijn nv tegenwoordich,

25

Ende noch so spreect ghi tot mi. O HEERE God, dat ic eenen acker om ghelt soude coopen, ende ghetuyghen daer toe nemen, soo doch die stadt inden handen der Chaldeen ouergheleuert wort.

26

⁺Ende dat woort des HEEREN geschiede tot Hieremiam, ende sprac,

+ D vers 26

27

Siet, ic die HERE ben een God alles vleeschs, Soude mi dan ooc yet onmoghelijck sijn?

28

Daeromme so spreect die HERE also. Siet, ick gheue dese stadt inde handen der Chaldeen, ende in dye handen NebucadNezars des conincx tot Babel, ende hi salse winnen.

29

Ende die Chaldeen dye teghen dese stadt strijden, die sullense in nemen, ende metten viere aensteken, ende verbranden, tsamen metten huyse daer sy op den daken den Baal ghewierooct hebben, ende den anderen goden drancoffer gheoffert hebben, op dat si mi vertoornen souden.

30

Want dye kinderen Israels, ende die kinderen Iuda hebben van haerder iuechden aen ghedaen dat my qualiken behaecht, ende die kinderen Israels hebben mi vertoornt door die wercken haerder handen, seyt die HERE,

31

Want van dier tijt af, dat dese stadt ghetymmert is gheweest, tot desen dage toe, so hebben si my gram ende toornich gemaect, also dat icse ooc van mijnen oogen moet wech doen,

32

om alle der boosheyt wille der kinderen Israels, ende der kinderen Iuda, die si gedaen hebben, datse mi vertoornden. Siet, hare coninghen, vorsten, priesteren, ende propheten, ende die inwoonders Iuda, ende Hierusalem,

33

hebben my den rugghe, ende nyet dat aensicht toe ghekeert, Hoe wel dat ic haer alsulcx leeren (ende prediken) liet, Mer si en wouden niet hooren, noch haer beteren.

34

Daer en bouen hebben si hare grouwelen in dat huys ghesedt, dwelcke van my den name heeft, op dat sijt souden veronreynighen.

35

Ende si hebben die Hoochten Baals ghetimmert inden dale Hinnon, alsoo oock dat si hare sonen ende dochteren den Moloch verbernden, Waer af ick haer nyet beuolen en hebbe, ende ick en hebbes noyt inden sinne ghehadt dat si sulcken grouwel doen souden, waer mede si dat landt Iuda tot sonden souden brenghen.

36

⁺Ende nv om dies wille, seydt die HEERE, die God Israhels alsoo, van deser stadt waer van ghy segt, dat si sal van hongher, sweerdt, ende pestilentie, in die handen des conincx van Babylonien ghegeuen worden.

+ E vers 36

37

Siet, ick wilse vergaderen wt allen landen, daer waerts ickse verstooten hebbe, door mijnen grooten toorne, verbolgentheit ende onghenade. Ende ic wilse wederomme tot deser plaetsen brenghen, Iae dat si sonder sorge woonen sullen.

38

Ende si sullen mijn volc zijn, ende ic sal haer God zijn,

39

Ende ick wil haer alsulcken herte ende moet gheuen, dat si haer leuen lanck nyet vreesen en sullen, op dattet haer, ende haren kinderen na haer wel gae,

40

Ende ick

[p. *]

wil een eewich verbont met haer maken, alsoo oock dat ick niet ophouden en sal haer goet te doen. Ende ick wil haer mijn vreese in haer herte gheuen, dat si van mi niet wijcken en sullen.

41

Ende het sal my eenen lust sijn dat ick haer goet doen sal, Ende ic wilse in desen lande planten, ghetrouwelicken van ghansscher herten ende van gheheelder mijnder sielen.

42

Want alsoo spreect dye HERE. Ghelijc als ick alle dit groot ongheluck hebbe laten comen ouer dit volck, Also wille ic ooc alle tgoet ouer haer laten comen, dat ick gesproken hebbe.

43

Ende daer sullen noch ackers ghecocht worden, in desen lande, daer ghy afsegt dattet selue woest ligghen sal, alsoo ooc, datter noch menschen, noch beesten in blijuen en sullen, ende dattet inden handen der Chaldeen geleuert sal worden,

44

Nochtans salmen daer om gelt ackers coopen, ende bebrieuen, beseghelen, ende betuygen inden lande BenIamin, ende rontomme Hierusalem henen, ende inden steden Iuda. Ende inden steden opten gheberchte, ende inden steden inden dalen, ende inden steden teghen tzuyden, Want ick wil haer gheuanghenisse weder herwaerts brenghen, seyt die HERE.