Den Bybel met groter neersticheyt ghecorrigeert (Liesveltbijbel 1542)

¶ Saneballat ende Tobias legghen Nehemie laghen, ende veruolghen hem, om hem te dooden.

Dat .vi. Capittel.

1

⁺ENde doen Saneballat ende Tobias ende Gosem die Arabite, ende onse andere vianden vernamen, dat ic die mueren ghetimmert hadde, ende datter geen schaert meer aen en ware, hoe wel dat ick dye dueren tot dier tijt noch niet ghehanghen en hadde in die poorten,

+ A vers 1

2

seynde Saneballat ende Gosem tot my, ende lieten my segghen. Coemt laet ons te samen comen inden dorpen, inder plecke der stadt Ono, Maer si dachten mi quaet te doen.

3

Mer ic seynde boden tot hen, ende liet hen segghen. Ick hebbe een groot werck te beschicken, ick en can nyet afcomen, Dat werck mochte achter bliuen, waert dat ic die hant af dede, ende tot v aftrocke

4

Si seynden wel viermael, op dese maniere Ende ic antwoorde hen op dese maniere.

5

Doen seynde Saneballat ten vijfstenmael tot my sinen knape, met eenen openen brieue in zijnder hant,

6

daer in was gescreuen. ⁺ Het is voor die heydenen comen ende Gosem heeft gheseyt, dat ghi ende die Ioden denct af te vallen, daerom timmert ghi die mueren, ende ghy wilt haer coninc sijn in desen saken,

+ B vers 6

7

ende ghi hebt v propheten gestelt, die van v wtroepen souden te Ierusalem, ende seggen. Hi is die coninc Iuda. Nv sulc sal voor den coninc comen, so coemt nv, ende laet ons met malcanderen raet houden.

8

Mer ic seynde tot hem, ende liet hem seggen. Dat en is niet geschiet, dat ghi segt, Ghi hebbet ooc wt uwer herten versiert,

9

Want si alle wouden ons veruaren, ende dachten. Si sullen die hant afdoen vanden wercke, dat si nyedt en arbeyden, Maer ick stercte mijn hant dies te meer.

10

Ende ic quam in dat huys Semaia des soons Delalia, des soons Mehetabeel, ⁺ ende hi hadde hem bestooten, ende sprac. Laet ons te samen comen in dat huys Gods, midden inden tempel, ende de dueren des tempels toesluyten want si sullen comen, om v te dooden, ende sullen bider nacht comen, ende v vermoorden.

+ C vers 10

11

Ic sprac, Soude een sulcken man vluchten als ic ben, inden tempele gaen, dat hi leuende bleue? Ick en wilder nyet inghaen,

12

Want ick mercte dat hem God niet ghesonden en hadde, Want hi seyde wel prophecien op my, maer Thobia ende Saneballat hadden hem ghelt gegeuen.

13

Daerom nam hy gelt, op dat ic mi veruaren soude, ende also doen, ende sondighen, dat si eenen quaden roep souden hebben, daer mede si mi lasteren mochten,

14

Gedenct mijne God, des Tobia ende Saneballat, nae desen sinen wercken, ooc des propheten Noadia, ende der andere propheten, dye mi daer af wilden veruaren.

15

Ende die muere wert volmaect inden vijuentwintichsten dage der maent Leelul, in .lij. daghen,

16

⁺Ende doen alle onse vianden dat hoorden, vreesden alle Heydenen, die rontsomme ons waren, ende den moet ontuiel hen, want si mercten, dat dit werck van God was

+ D vers 16

17

Ooc inden seluen tijden waren vele der ouerster Iuda der welcker brieuen ghinghen tot Tobia, ende van Tobia tot hen,

18

Want daer wasser veel in Iuda die hem gesworen waren, want hi was een swagher Sachania, des, soons Arah, ende sine sone Ioahanon had die dochter Mesullam des soons Berechia,

19

ende seyden goet van hem voor mi ende droeghen mijne woorden ouer tot hem, So seynde dan Tobia brieuen, om mi daer af te veruaren.